دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Rene Bonnel, Rosalia Rodriguez-Garcia, Jill Olivier, Quentin Wodon, Sam McPherson, Kevin Orr, Julia Ross سری: World Bank Studies ISBN (شابک) : 0821397796, 9780821397794 ناشر: World Bank Publications سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 115 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Funding Mechanisms for Civil Society: The Experience of the AIDS Response به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مکانیسم های تأمین اعتبار برای جامعه مدنی: تجربه پاسخ به ایدز نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در دهه گذشته کمک های مالی جهانی برای پاسخ به ایدز به شدت افزایش یافت و جامعه اهداکننده منابع بیشتری را برای پاسخ های جامعه فراهم کرد. هنوز اطلاعات کمی در مورد بزرگی جهانی این منابع و تخصیص آنها در میان فعالیت ها و خدمات HIV و ایدز وجود دارد. برای پرداختن به این شکاف دانش، این گزارش شواهدی را از چندین منبع مختلف (پایگاههای داده اهداکنندگان، بررسیهای سازمانهای جامعه مدنی، نمایههای بودجه کشور) جمعآوری میکند تا از جمله، چگونگی دستیابی وجوه به جامعه مدنی و سازمانهای مبتنی بر جامعه را مشخص کند. این وجوه مورد استفاده قرار می گیرد و میزان اتکای این سازمان ها به منابع مالی دیگر. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که جریان های مالی به طور چشمگیری برای سازمان های جامعه مدنی (CSOs) افزایش یافته است و به طور متوسط در طول دوره 2003-2009 به حداقل 690 میلیون دلار در سال رسیده است. با این حال، بودجه بسیار کمتری به سازمان ها در سطح محلی می رسد. این گزارش تأثیر به دست آمده توسط این بودجه را مستند می کند. به طور سنتی، سازمانهای جامعه مدنی در مواقعی به عنوان ارائهدهنده کمکهای بشردوستانه، مبتکران در اجرای پاسخهای متناسب با نیازهای محلی، یا بازیگران ناکارآمدی که بودجه عمومی را از استفادههای مؤثرتر منحرف میکنند، تلقی میشوند. این گزارش استدلال میکند که شواهد کنونی نشان میدهد که واکنشهای جامعه نقش مکمل مفیدی برای برنامههای ملی ایدز دارد که با بودجه نسبتاً کمی به دست آمده است. برخلاف دیدگاه گسترده، این گزارش تاکید میکند که پاسخهای جامعه منابعی را به برنامههای ملی اضافه میکند. در کنیا، نیجریه و زیمبابوه، بسیج منابع قابل توجهی در قالب داوطلبان توسط جوامع بسیج می شود. این خطر قوی وجود دارد که در محیط فعلی با کمبود منابع فزاینده، برنامههای پیشگیری اجرا شده توسط سازمانهای جامعه مدنی قطع شوند، مگر اینکه شواهد قوی مبنی بر ایجاد ارزش برای پول وجود داشته باشد. سازمانهای مبتنی بر جامعه برای پاسخ به این سؤال آمادگی لازم را ندارند، اما زمینه برای بهبود نتایجی که ایجاد میکنند وجود دارد. این گزارش استدلال میکند که بهبود هماهنگی با برنامههای ملی، تقویت سازگاری بین فعالیتهای محلی و همهگیری HIV، ایجاد شبکه قویتر از سازمانهای جامعه مدنی، و بسیج بودجه پایدار، مهمترین راهها برای پاسخهای جامعه برای حرکت رو به جلو و رسیدگی به چالشهای پیش روی واکنشهای جامعه است. .
In the past decade the global financial assistance for AIDS responses increased tremendously and the donor community provided greater resources to community responses. Yet little is known about the global magnitude of these resources and their allocation among HIV and AIDS activities and services. To address this knowledge gap, this report pulls together evidence from several different sources (donor data bases, surveys of civil society organizations, country funding profiles) to determine, among other things, how funds are reaching civil society and community-based organizations, how these funds are being used, and the degree to which these organizations rely on other sources of funding. The analysis suggests that funding flows have increased dramatically for civil society organizations (CSOs), reaching at least $690 million per year on average during the period 2003–2009. However, much smaller funding is reaching organizations at local level. The report documents the impact achieved by this funding. Traditionally, civil society organizations have been perceived at times to be providers of humanitarian aid, innovators in implementing responses adapted to local needs, or inefficient actors diverting public funds from more effective uses. The report argues that current evidence shows that community responses play a useful complementary role to national AIDS programs that has been achieved with relatively little funding. Contrary to a widespread view, the report highlights that community responses add resources to national programs. In Kenya, Nigeria and Zimbabwe, substantial mobilization of resources in the form of volunteers are mobilized by communities. There is a strong risk that in the current environment of increased resource scarcity, prevention programs implemented by civil society organizations would be cut unless there is strong evidence of value for money being generated. Community-based organizations are ill equipped to answer that question, but there is scope for improving the results that they generate. The report argues that improving coordination with national programs, strengthening consistency between local activities and HIV epidemics, building stronger network of civil society organizations, and mobilizing sustainable funding are the most important ways for community responses to move forward and address the challenges faced by community responses.