Fulgentius of Ruspe and the Scythian Monks: Correspondence on Christology and Grace

ویرایش:  
نویسندگان: Fulgentius of Ruspe,  Roy McGregor,  Donald Fairbairn  
سری: The Fathers of the Church 126 
ISBN (شابک) : 0813201268, 9780813201269 
ناشر: The Catholic University of America Press 
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات: 272
[268] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

سنت فولگنتیوس روسپه شاید درخشان ترین الهیات شمال آفریقا در عصر پس از مرگ سنت آگوستین بود. او به طور گسترده در مورد مسائل کلامی و اخلاقی نوشت. بین سال‌های 519 و 523 پس از میلاد، فولگنتیوس با گروهی از راهبان لاتین‌زبان اهل سکایی مکاتبه کرد و این مکاتبات - تقریباً همه آن برای اولین بار - در این جلد به انگلیسی ترجمه شده است.

این پیوندها نشان می‌دهد که ما امروزه ممکن است به خوبی عمل کنیم که مسیح‌شناسی و فیض را بیشتر به‌عنوان دو روی یک سکه بدانیم تا مسائل الهیات جداگانه. هر دو مجموعه مسائل اساساً به رابطه بین خدا و بشریت می پردازند: سؤالات مسیح شناختی می پرسند که الهی و انسانی در شخص منجی چگونه با هم مرتبط هستند، و سؤالات مربوط به فیض می پرسند که چگونه الهی و انسانی در تغییر دین به هم مرتبط می شوند. ، زندگی مسیحی و نجات نهایی هر مسیحی. بنابراین، مکاتبات فولگنتیوس با راهبان سکایی می تواند چیزی بیش از کمک به درک الهیات بیزانسی/رومی قرن ششم باشد. همچنین می تواند به تفکر معاصر ما در مورد رابطه بین
دو آموزه اصلی ایمان مسیحی کمک کند.

St. Fulgentius of Ruspe was perhaps the most brilliant North African theologian in the era after St. Augustine's death. He wrote widely on theological and moral issues. Between the years AD 519 and 523, Fulgentius engaged in correspondence with a group of Latin-speaking monks from Scythia, and that correspondence is translated into English―almost all of it for the first time―in this volume.

The correspondence is significant because it stands at the intersection of two great theological discussions: the primarily Eastern Christological controversies between the Fourth Ecumenical Council in 451 and the Fifth in 553, and the largely Western Semi-Pelagian controversy, which ran from 427 to the Second Synod of Orange in 529. Contemporary Western scholars normally treat these controversies over Christ and grace separately, but there were noteworthy points of contact between the two discussions, and Fulgentius and the Scythian monks were the ones who drew the connections between Christology and grace most strongly.

These connections suggest that we today may do well to treat Christology and grace more as two sides of the same coin than as separate theological issues. Both sets of issues deal fundamentally with the relation between God and humanity: Christological questions ask how the divine and human are related in the person of the Savior, and grace-related
questions ask how the divine and human are linked in the conversion, Christian life, and final salvation of each Christian. Thus, Fulgentius's correspondence with the Scythian monks can do more than simply aid understanding of sixth-century Byzantine/Roman theology. It can also contribute to our contemporary thinking on the relation between
two of the Christian faith's most central doctrines.