From Platonism to Neoplatonism: Third Edition Revised

اولین ویرایش این کتاب در سال 1953 منتشر شد. نسخه دوم، اصلاح و بزرگ شده، در سال 1960. چاپ حاضر، سوم اساساً تجدید چاپ دوم است، به استثنای تصحیح چند اشتباه چاپی و نکات زیر، که به برخی از انتشارات اخیر اشاره دارد * و جایگزین مقدمه مختصر چاپ دوم نه اودموس و نه تئوفراستوس، به طوری که گفتم (ص 208 پوند. ) شاخه ای از فلسفه نظری را نمی شناختند که موضوع آن چیزی به نام 0' باشد. 1 ~ 0. 1 و کدام شاخه از الهیات متمایز است. و هیچ نشانه ای وجود ندارد که آنها چنین شاخه ای (مطابق با آنچه بعدها متافیزیک عمومی نامیده شد) در ارسطو یافته اند. اکنون می‌توانیم نام نیکلاس دمشقی را به نام اودموس و تئوفراستوس اضافه کنیم. در سال 1965 H. J. Drossaart Lulofs منتشر کرد: Nicolaus Damascenus On the Philosophy of Aristotle (Leiden: Brill)، Le. قطعاتی از m:pr. njc; 'ApLO't'o't'&AOUC; qJLAOO'OqJLiXC; به زبان سریانی همراه با ترجمه انگلیسی حفظ شده است. در این بخش‌ها به ارائه‌ای شایسته از فلسفه نظری ارسطو، به شکل نظام‌مند، می‌یابیم. نیکلاس فلسفه نظری ارسطو را به الهیات، فیزیک و ریاضیات تقسیم می‌کند و به نظر می‌رسد که از شاخه‌های دیگری از فلسفه که هدف آن صفر باشد، کاملاً بی‌اطلاع است. 1 ~ 0. 1 متمایز از الهیات با موضوع آن (الهی).

The first edition of this book appeared in 1953; the second, revised and enlarged, in 1960. The present, third edition is essentially a reprint of the second, except for the correction of a few misprints and the following remarks, which refer to some recent publications* and replace the brief preface to the second edition. Neither Eudemus nor Theophrastus, so I said (p. 208£. ) knew a branch of theoretical philosophy the object of which would be something called 0'. 1 ~ 0'. 1 andwhich branch wouldbedistinct from theology. And there is no sign that they found such a branch (corresponding to what was later called metaphysica generalis) in Aristotle. To the names of Eudemus and Theophrastus we now can add that of Nicholas of Damascus. In 1965 H. J. Drossaart Lulofs published: Nicolaus Damascenus On the Philosophy of Aristotle (Leiden: Brill), Le. fragments of his m:pr. njc; 'ApLO''t'o't'&AOUC; qJLAOO'OqJLiXC; preserved in Syriac together with an English trans­ lation. In these fragments we find a competent presentation of Aristotle's theoretical philosophy, in systematic form. Nicholas subdivides Aristotle's theoretical philosophy into theology, physics, and mathematics and seems to be completely unaware of any additional branch of philosophy the object of which would be 0'. 1 ~ 0'. 1 distinct from theology with its object (the divine).