From discourse to grammar in Tamang: topic, focus, intensifiers and subordination

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Mazaudon Martine.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 12 
زبان: Nepali-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 61 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 36,000

Lacito, CNRS, 2006. - 12 p. اگرچه طبقه‌بندی کلی زبان‌های تبتو-برمنی نامشخص است، زبان تامانگ نپال به وضوح در گروه وسیعی قرار دارد که رابرت شافر (شفر 1955) \"بخش Bodish\" از \"بخش Bodic\" تبت-برمن را نامید که تبتی شناخته شده ترین عضو آن است. بخش Bodish از دو شاخه اصلی تشکیل شده است، شاخه Bodish، شامل تبتی کلاسیک و تمام به اصطلاح \"گویش های تبتی\"، که در نوآوری bdun برای \"هفت\" سهیم هستند، و \"شاخه Tamang\" که قبلا \"شاخه گورونگ\" نامیده می شد. توسط شفر به این دلیل که گورونگ ها به عنوان سربازان ارتش بریتانیا، بارزترین اعضای این گروه بودند. از نظر دانشمندان قبلی، شاخه تامانگ شامل تامانگ (همچنین \"مورمی\")، گورونگ و تاکالی (همچنین \"تاکسیا\" نامیده می شود)، که اخیراً لهجه های Manangke، Nar-Phu و Seke (از این گروه) به آنها اضافه شده است. از روستاهای معروف به پانچگان، «پنج روستای» در نپال)، به علاوه چانتیال، که در وضعیت بسیار بدی قرار دارد. همه اینها دارای انواع گویش یا گویش های فرعی هستند. همه زبان‌های شعبه تامانگ یک سیستم اهنگی چهار رنگی مشترک دارند که ناشی از تقسیم آهنگ دوطرفه اخیر است که می‌توان آن را به‌عنوان یک سیستم دو رنگی قبلی بازسازی کرد، که در هیچ یک از گویش‌های تبتی مشترک نیست. اگر برای Proto-Tibeto-Burman قابل بازسازی نباشد، همانطور که من معتقدم اینطور نیست (اما این یک سوال باز باقی می ماند)، این سیستم دو رنگ اولیه یک نوآوری رایج در شعبه Tamang است.

Lacito, CNRS, 2006. - 12 p. Although the general classification of Tibeto-Burman languages remains uncertain, the Tamang language of Nepal belongs clearly in the broad group which Robert Shafer (Shafer 1955) called the "Bodish Section" of the "Bodic division" of Tibeto-Burman, of which Tibetan is the best known member. The Bodish section consists of two main branches, the Bodish Branch, containing classical Tibetan and all the so-called "Tibetan dialects", which share the innovation of bdun for 'seven', and the "Tamang Branch", earlier named "Gurung Branch" by Shafer on account of the fact that the Gurungs, being soldiers in the British army, were the most visible members of this group. For the earlier scholars, the Tamang branch consisted of Tamang (also called "Murmi"), Gurung and Thakali (also called "Thaksya"), to which have been more recently added Manangke, Nar-Phu and the Seke dialects (from the group of villages known as Panchgaon, the 'five villages' in Nepal), plus Chantyal, which is in a very bad state of repair. All of these have dialectal variants or sub-dialects. All languages of the Tamang Branch share a four-tone tonal system resulting from a recent two-way tonal split of what can be reconstructed as an earlier two-tone system, not shared by Tibetan in any of its dialects. If not reconstructible to Proto-Tibeto-Burman, as I believe it is not (but this remains an open question), this proto two-tone system is a common innovation of the
Tamang Branch.