Friendship and Politics in Post-Revolutionary France

در دوستی و سیاست در فرانسه پس از انقلاب، سارا هوروویتز تاریخ سیاسی و فرهنگی فرانسه پس از انقلاب را گرد هم می آورد تا چگونگی واکنش جامعه فرانسه به تحولات انقلاب فرانسه و بهبود پس از آن را روشن کند. . انقلاب منجر به تشدید حس بی اعتمادی شد و ملت را بر اساس خطوط ایدئولوژیک تقسیم کرد. در پی ترور، بسیاری شروع به ابراز نگرانی در مورد اتمیزه شدن جامعه فرانسه کردند. با این حال، دوستی به عنوان پیوندی تلقی می شد که می توانست اعتماد و انسجام را بازگرداند. دوستان برای خدمت به عنوان محرم به یکدیگر متکی بودند. مردان و زنان دوستی را مکانی برای لذت و ارتباط توصیف کردند. از آنجا که اعتماد و انسجام لازمه عملکرد زندگی پارلمانی پس از انقلاب بود، سیاستمداران برای ایجاد این همبستگی به دوستان و ایده های دوستی روی آوردند. هوروویتز با تکیه بر تحلیل های دقیق شبکه های اجتماعی سیاستمداران، ابزارهای جدید برخاسته از علوم انسانی دیجیتال و بررسی تراکنش های سیاسی در پشت صحنه، ارتباط بین سیاست و احساسات را در اوایل قرن نوزدهم روشن می کند و نقش زنان در زندگی سیاسی با نشان دادن راه هایی که امر شخصی در دوران پس از انقلاب سیاسی بود.

In Friendship and Politics in Post-Revolutionary France, Sarah Horowitz brings together the political and cultural history of post-revolutionary France to illuminate how French society responded to and recovered from the upheaval of the French Revolution. The Revolution led to a heightened sense of distrust and divided the nation along ideological lines. In the wake of the Terror, many began to express concerns about the atomization of French society. Friendship, though, was regarded as one bond that could restore trust and cohesion. Friends relied on each other to serve as confidants; men and women described friendship as a site of both pleasure and connection. Because trust and cohesion were necessary to the functioning of post-revolutionary parliamentary life, politicians turned to friends and ideas about friendship to create this solidarity. Relying on detailed analyses of politicians’ social networks, new tools arising from the digital humanities, and examinations of behind-the-scenes political transactions, Horowitz makes clear the connection between politics and emotions in the early nineteenth century, and she reevaluates the role of women in political life by showing the ways in which the personal was the political in the post-revolutionary era.