دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gilles Deleuze
سری: Ordre philosophique
ISBN (شابک) : 2020500140, 9782020500142
ناشر: Editions du Seuil
سال نشر: 2002
تعداد صفحات: 0
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب فرانسیس بیکن - منطق احساس: مونوگراف ها، هنرمندان فردی، هنر و عکاسی، بیوگرافی و خاطرات، هنر و ادبیات، قومی و ملی، تاریخی، رهبران و افراد برجسته، خاطرات، متخصصان و دانشگاهیان، مرجع و مجموعه ها، منطقه ای کانادا، منطقه ای ایالات متحده، گروه های خاص و خارج از کشور، Sports ,مسافران و کاوشگران, جنایت واقعی
در صورت تبدیل فایل کتاب Francis Bacon - Logique De La Sensation به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرانسیس بیکن - منطق احساس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«حیف گوشت! شکی نیست که گوشت بالاترین مورد ترحم بیکن است، تنها مورد ترحم او، ترحم انگلیسی-ایرلندی او. و در این نقطه، مانند سوتین است، با ترحم بی اندازه او به عنوان یک یهودی. گوشت گوشت مرده نیست، تمام رنج ها را حفظ کرده و رنگ های گوشت زنده را به خود گرفته است. درد و آسیب پذیری بسیار تشنجی، اما همچنین اختراع، رنگ و آکروباتیک جذاب. بیکن نمی گوید "حیوانات را ترحم کن" بلکه هر مردی که رنج می کشد گوشت است. گوشت منطقه مشترک انسان و حیوان است، منطقه غیرقابل تشخیص آنها، این "واقعیت" است، همان حالتی که در آن نقاش خود را با اشیاء وحشت یا شفقت خود یکی می کند. نقاش مطمئناً یک قصاب است، اما او در این قصابی مانند یک کلیسا است، با گوشت مصلوب («نقاشی» 1946). فقط در قصابی ها است که بیکن یک نقاش مذهبی است. "G.D.
«Pitié pour la viande! Il n''y a pas de doute, la viande est l''objet le plus haut de la pitié de Bacon, son seul objet de pitié, sa pitié d''Anglo-Irlandais. Et sur ce point, c''est comme pour Soutine, avec son immense pitié de Juif. La viande n''est pas une chair morte, elle a gardé toutes les souffrances et pris sur soi toutes les couleurs de la chair vive. Tant de douleur convulsive et de vulnérabilité, mais aussi d''invention charmante, de couleur et d''acrobatie. Bacon ne dit pas «pitié pour les bêtes » mais plutôt tout homme qui souffre est de la viande. La viande est la zone commune de l''homme et de la bête, leur zone d''indiscernabilité, elle est ce «fait», cet état même où le peintre s''identifie aux objets de son horreur ou de sa compassion. Le peintre est boucher certes, mais il est dans cette boucherie comme dans une église, avec la viande pour Crucifié (« peinture » de 1946). C''est seulement dans les boucheries que Bacon est un peintre religieux. » G. D.