France 1940 : defending the republic

در این گزارش تجدیدنظر طلبانه از شکست خردکننده فرانسه در سال 1940، یک مقام جهانی در تاریخ فرانسه استدلال می‌کند که سقوط این کشور مدت‌هاست که سوءتفاهم شده است. فیلیپ نورد آمادگی‌های دیپلماتیک و نظامی فرانسه برای جنگ با آلمان، اجرای جنگ پس از شروع جنگ و پیامدهای سیاسی شکست در میدان نبرد را ارزیابی می‌کند. او همچنین نگرش‌های رهبران فرانسه را که زمانی که شکست محتمل به نظر می‌رسید، بررسی می‌کند و مشخص می‌کند که چه کسانی از بدبختی‌های کشور برای خرابکاری در نهادهای دموکراتیک و طراحی یک راه مستبدانه به جلو استفاده کرده‌اند. نورد دریافت که این دیدگاه دیرینه مبنی بر اینکه فروپاشی فرانسه به دلیل عدم آمادگی نظامی و شخصیت ملی منحط بوده است، توسط واقعیت پشتیبانی نمی شود.
 
در عوض، او آشکار می کند که جمهوری سوم آمادگی بدتری نداشت و شکست های نظامی آن کمتر از این نبود. ایالات متحده و سایر متحدان در سالهای اولیه جنگ. آنچه در فرانسه منحصربه‌فرد بود، خیانت نخبگان نظامی و سیاسی بود که جمهوری را رها کردند و از تصرف مذموم ویشی حمایت کردند. پس چرا مورخان و سیاستمداران از آن زمان شکست را به عنوان قضاوتی در مورد کل ملت تفسیر کرده اند؟ چرا تمرکز بر شکست های جمهوری سوم بوده است و نه خیانت نخبگان؟ نویسنده این سوالات را در یک نتیجه گیری جذاب بررسی می کند.

In this revisionist account of France’s crushing defeat in 1940, a world authority on French history argues that the nation’s downfall has long been misunderstood. Philip Nord assesses France’s diplomatic and military preparations for war with Germany, its conduct of the war once the fighting began, and the political consequences of defeat on the battlefield. He also tracks attitudes among French leaders once defeat seemed a likelihood, identifying who among them took advantage of the nation’s misfortunes to sabotage democratic institutions and plot an authoritarian way forward. Nord finds that the longstanding view that France’s collapse was due to military unpreparedeness and a decadent national character is unsupported by fact.
 
Instead, he reveals that the Third Republic was no worse prepared and its military failings no less dramatic than those of the United States and other Allies in the early years of the war. What was unique in France was the betrayal by military and political elites who abandoned the Republic and supported the reprehensible Vichy takeover. Why then have historians and politicians ever since interpreted the defeat as a judgment on the nation as a whole? Why has the focus been on the failings of the Third Republic and not on elite betrayal? The author examines these questions in a fascinating conclusion.