Four quartets

آخرین بیت اصلی نوشته شده توسط برنده جایزه نوبل T. S. Eliot که توسط خود الیوت بهترین اثر اوست

چهار کوارتت< /I> یک ترکیب غنی است که دید معنوی معرفی شده در "سرزمین بیهوده" را گسترش می دهد. در اینجا، در چهار شعر مرتبط («نورتون سوخته»، «کوکر شرقی»، «رستگاری‌های خشک» و «گیدینگ کوچک»)، مضامین معنوی، فلسفی و شخصی از طریق کنایه‌های نمادین و ارجاعات ادبی و مذهبی از شرق و شرق پدیدار می‌شوند. تفکر غربی این دستاورد اوج مردی است که بزرگترین شاعر قرن بیستم و یکی از شخصیت‌های اصلی تکامل مدرنیسم به حساب می‌آید.

The last major verse written by Nobel laureate T. S. Eliot, considered by Eliot himself to be his finest work

Four Quartets is a rich composition that expands the spiritual vision introduced in “The Waste Land.” Here, in four linked poems (“Burnt Norton,” “East Coker,” “The Dry Salvages,” and “Little Gidding”), spiritual, philosophical, and personal themes emerge through symbolic allusions and literary and religious references from both Eastern and Western thought. It is the culminating achievement by a man considered the greatest poet of the twentieth century and one of the seminal figures in the evolution of modernism