Foucault's Politics of Philosophy: Power, Law, and Subjectivity

این کتاب با محوریت موضوع «سیاست فلسفه»، مراحلی را دنبال می‌کند که در آن تبارشناسی قدرت، قانون و ذهنیت فوکو در طول 14 سال تدریس او در کالج دو فرانس سازماندهی مجدد شد. تمرکز او از حاکمیت به حکومت تغییر کرد. ساندرو شینیولا در اینجا استدلال می کند که این موضوع کلید درک چهار ویژگی کار فوکو در این دوره است. اولاً، خصلت سیاسی بلافصل خود را پیش‌زمینه نشان می‌دهد. دوم، نشان می‌دهد که «سفر یونانی» فوکو نیز هدفش سیاست سوژه‌ای است که قادر به رویارویی با فرآیندهای دولتی شدن قدرت است. سوم، روشن می کند که ایده «حکومت خود» – با تکیه بر اخلاق مسئولیت فکری که ریشه وبری دارد – پاسخی به فرآیندهایی است که در حکومت نئولیبرال، سوژه را به عنوان یک فرد تولید می کند. (به عنوان یک مصرف کننده، یک عامل بازار، یک کارآفرین و غیره). چهارم، مضمون «سیاست فلسفه» بیانگر این است که تحقیقات فوکو هرگز صرفاً علمی یا خنثی نبوده است. بلکه با یک موقعیت سیاسی خاص مشخص می شد. در برابر تفاسیر اخیر که خطر تبدیل فوکو به یک محقق را دارد، در اینجا فوکو به عنوان یک چهره کلیدی برای تحقیقات فقهی و سیاسی-فلسفی دوباره معرفی می شود.

Oriented around the theme of a ‘politics of philosophy’, this book tracks the phases in which Foucault’s genealogy of power, law, and subjectivity was reorganized during the 14 years of his teaching at the College de France, as his focus shifted from sovereignty to governance. This theme, Sandro Chignola argues here, is the key to understanding four features of Foucault’s work over this period. First, it foregrounds its immediate political character. Second, it demonstrates that Foucault’s "Greek trip" also aims at a politics of the subject that is able to face the processes of the governmentalization of power. Third, it makes clear that the idea of the "government of the self" is – drawing on an ethics of intellectual responsibility that is Weberian in origin – an answer to the processes that, within neoliberal governance, produce the subject as an individual (as a consumer, a market agent, an entrepreneur, and so on). Fourth, the theme of a ‘politics of philosophy’ implies that Foucault’s research was never simply scholarly or neutral; but rather was characterized by a specific political position. Against recent interpretations that risk turning Foucault into a scholar, here then Foucault is re-presented as a key figure for jurisprudential and political-philosophical research.