دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Forms of Representation in Alois Riegl’s Theory of Art
دانلود کتاب اشکال بازنمایی در نظریه هنر آلویس ریگل
مشخصات کتاب
Forms of Representation in Alois Riegl’s Theory of Art
دسته بندی: هنر ویرایش: نویسندگان: Margaret Olin سری: ISBN (شابک) : 027100777X, 9780271007779 ناشر: Pennsylvania State University Press سال نشر: 1992 تعداد صفحات: 262 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 18 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 37,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Forms of Representation in Alois Riegl’s Theory of Art به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اشکال بازنمایی در نظریه هنر آلویس ریگل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب اشکال بازنمایی در نظریه هنر آلویس ریگل
آلویس ریگل (1858-1905) کمک های پیشگامی به تاریخ هنر روم اواخر، هلند قرن هفدهم و هنر باروک کرد. با این حال، تأثیر او بر محققان فراتر از محافل هنری-تاریخی به حوزه‌های نظریه هنر، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، نقد ادبی و فلسفه گسترش یافت. مارگارت اولین از مطالب بایگانی گسترده و طیف وسیعی از نوشته‌های منتشر شده ریگل استفاده می‌کند تا نظریه بازنمایی او را در زمینه فکری وین و اروپای پایانی قرن نوزدهم بیابد. ریگل معمولاً به عنوان پیشروی انتقاد رسمی در اواسط قرن بیستم در نظر گرفته می شود. با این حال، نظریه رسمی او دارای لبه بازنمایی بود. او با بسیاری از پوزیتیویست‌ها این انتظار را به اشتراک گذاشت که تقلید از روش‌شناسی علمی می‌تواند راه‌حل‌هایی برای نگرانی‌های انسان‌گرایانه و اجتماعی ارائه دهد. بر این اساس، او دیدگاه خود را هم در زمینه رشته خود، تاریخ هنر و هم از عملکرد هنری بر اساس علوم مشاهده الگوبرداری کرد. در هنر بازنمایی به طبیعت گرایی پایبند بود. با این حال، با مطالعات خود در مورد زیور نیلوفر آبی در Stilfragen، او مسائل مربوط به نظریه رسمی را مطرح کرد که به کار او اهمیت ماندگاری بخشید. اولین این مطالعات را در پرتو نظریه «نمادگرایی ساختاری» مرتبط با جنبش هنرها و صنایع دستی تفسیر می‌کند، و نشان می‌دهد که چگونه آن‌ها نظریه‌ای درباره ظرفیت بازنمایی در زینت ظاهراً غیربازنمودی را با جزئیات کامل بیان می‌کنند. ریگل طراح را به عنوان یک دانشمند تزیینی تصور می کرد که ساختار سطوح را با جزئیات تقریباً علمی مطالعه می کند تا ابزارهای پیچیده تری را برای نماد استحکام و یکپارچگی آن ایجاد کند، همانطور که هنرمند خوب طبیعت را مطالعه می کند تا آن را با دقت بیشتری به تصویر بکشد. شرح اولین از ریگل، دستور کار بازنمایی پنهان نظریه رسمی اولیه را روشن می کند که برای فراخوان دراماتیک هنر غیر عینی، که تئوری های ریگل به الهام بخشیدن آن کمک کردند، بسیار مهم است. با انجام این کار، اهمیت ریگل را برای مرحله کنونی و پسافرمالیستی نگارش تاریخ هنر نیز آشکار می کند.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Alois Riegl (1858–1905) made pioneering contributions to the history of late Roman, seventeenth-century Dutch, and Baroque art. His impact on scholars, however, extended beyond art-historical circles into the fields of art theory, psychology, sociology, literary criticism, and philosophy. Margaret Olin utilizes extensive archival material and the entire range of Riegl’s published writings to locate his theory of representation in the Viennese and wider European intellectual context of the late nineteenth century. Riegl is usually viewed as a precursor of mid-twentieth-century formal criticism. Yet his formal theory had a representational edge. He shared with many positivists the sanguine expectation that the emulation of scientific methodology could provide solutions to humanistic and social concerns. Accordingly, he modeled his view both of his own field, art history, and of artistic practice on the observational sciences. In representational art, he adhered to naturalism. With his studies of the lotus ornament in Stilfragen, however, he broached the issues of formal theory that gave his work lasting significance. Olin interprets these studies in the light of a theory of "structural symbolism" associated with the Arts and Crafts Movement, showing how they articulate in great detail a theory of the capacity for representation in ostensibly nonrepresentational ornament. Riegl envisioned the designer as an ornamental scientist, who studies the structure of surfaces in almost scientific detail to develop increasingly complex means of symbolizing its solidity and unity, just as the fine artist studies nature to depict it ever more accurately. Olin's account of Riegl illuminates the hidden representational agenda of early formal theory crucial to the dramatic call for nonobjective art, which Riegl's theories helped inspire. In so doing, it also reveals Riegl's significance for the present, postformalist phase of art-history writing.
