Forms of Modernity: Don Quixote and Modern Theories of the Novel

این یک کلیشه انتقادی است که دن کیشوت سروانتس اولین رمان مدرن است، اما این تمایز دو سوال اساسی را ایجاد می کند. اول، چگونه می توان یک رمان را تعریف کرد؟ و دوم اینکه چه نسبتی بین این ژانر و درک مدرنیته وجود دارد؟ در اشکال مدرنیته، راشل اشمیت بررسی می‌کند که چگونه نظریه‌پردازان و فیلسوفان مهم با موقعیت شاهکار سروانتس به عنوان یک رمان نمونه دست و پنجه نرم کرده‌اند و به نوبه خود به ظهور مفاهیم کلیدی در نظریه ژانر کمک کرده‌اند. br />
بحث اشمیت نظرات متفکران مشهوری مانند فردریش شلگل، خوزه اورتگا و گاست و میخائیل باختین را در بر می گیرد، اما همچنین مشارکت های محوری فیلسوفانی مانند هرمان کوهن و میگل دو اونامونو را در بر می گیرد. این بررسی های نظریه پردازان درباره شخصیت خیالی شوالیه اشتباه سروانتس به مرزی همیشه در حال تغییر بین امر واقعی و مجازی اشاره می کند. اشکال مدرنیته با اقتباس از تاریخ فکری و ادبی، توسعه مقوله‌ها و نظریه‌هایی را که امروزه برای تحلیل و درک رمان‌ها استفاده می‌کنیم، غنی بررسی می‌کند.

It's a critical cliché that Cervantes' Don Quixote is the first modern novel, but this distinction raises two fundamental questions. First, how does one define a novel? And second, what is the relationship between this genre and understandings of modernity? In Forms of Modernity, Rachel Schmidt examines how seminal theorists and philosophers have wrestled with the status of Cervantes' masterpiece as an 'exemplary novel', in turn contributing to the emergence of key concepts within genre theory.

Schmidt's discussion covers the views of well-known thinkers such as Friedrich Schlegel, José Ortega y Gasset, and Mikhail Bakhtin, but also the pivotal contributions of philosophers such as Hermann Cohen and Miguel de Unamuno. These theorists' examinations of Cervantes's fictional knight errant character point to an ever-shifting boundary between the real and the virtual. Drawing from both intellectual and literary history, Forms of Modernity richly explores the development of the categories and theories that we use today to analyze and understand novels.