Forms in Early Modern Utopia: The Ethnography of Perfection

اگرچه در مورد ارتباط بین اتوپیای مدرن اولیه و امپریالیسم نوپای اروپایی نوشته شده است، نینا چورداس با بررسی آن از طریق برخی از ژانرهای فرعی که شامل آرمانشهر اولیه مدرن هستند، و شناسایی و بحث در مورد هر شکل خاص، دیدگاه تازه ای را به موضوع ارائه می کند. در زمینه‌های فرهنگی و تاریخی که آن را برای ایجاد و انتشار برنامه‌های آرمان‌شهری مناسب می‌سازد، خواه تخیلی باشد یا برای اجرای واقعی.

این مطالعه با پیچیده‌تر کردن تصور ما از آن، درک علمی اوتوپیای مدرن اولیه را تغییر می‌دهد. به عنوان یک ژانر واحد، و ثانیاً با آمیختن دیدگاه پراکنده متناقض ما از آن به عنوان یک پدیده ادبی یا اجتماعی. تحلیل او نشان می‌دهد که مدینه فاضله مدرن اولیه یک ژانر واحد نیست، بلکه ترکیبی از اشکال یا خرده‌ژانرهای متعدد، از جمله سفرنامه‌نویسی، قوم‌نگاری، گفتگو، شبانی و موعظه است که هر کدام رابطه خاص خود را با امپریالیسم نوپای دارند. این ژانرهای فرعی به نوشتار اتوپیایی گفتمان‌های گوناگونی می‌آورند - انسان‌شناختی، الهیاتی، فلسفی، حقوقی و غیره - که معمولاً داستانی تلقی نمی‌شوند. این گفتمان‌ها که در ظاهر اومانیستی ارائه می‌شوند، به مدینه فاضله مدرن اولیه قدرتی می‌بخشند که در خدمت مقابله با بی‌اعتمادی عمومی معاصر به داستان است. آکوردا نشان می دهد که چگونه مدینه فاضله مدرن اولیه، در پیوند با اشکال معتبر زیرژانرهای خود، نه تنها قادر است داستان های خود را بر جهان مادی تحمیل کند، بلکه با انجام این کار به برنامه های امپریالیستی زمان خود کمک می کند.

این جلد شامل یک مقاله کتابشناختی و همچنین گاهشماری از نشریات و پروژه های آرمان شهری در اروپا و دنیای جدید است.

Though much has been written about connections between early modern utopia and nascent European imperialism, Nina Chordas brings a fresh perspective to the topic by exploring it through some of the sub-genres that comprise early modern utopia, identifying and discussing each specific form in the cultural and historical contexts that render it suitable for the creation and promulgation of utopian programs, whether imaginary or intended for actual implementation.

This study transforms scholarly understanding of early modern utopia by first complicating our notion of it as a single genre, and secondly by fusing our paradoxically fragmented view of it as alternately a literary or social phenomenon. Her analysis shows early modern utopia to be not a single genre, but rather a conglomeration of many forms or sub-genres, including travel writing, ethnography, dialogue, pastoral, and the sermon, each with its own relationship to nascent imperialism. These sub-genres bring to utopian writing a variety of discourses - anthropological, theological, philosophical, legal, and more - not usually considered fictional; presented in a humanist guise, these discourses lend to early modern utopia an authority that serves to counteract the general contemporary distrust of fiction. Chordas shows how early modern utopia, in conjunction with the authoritative forms of its sub-genres, is not only able to impose its fictions upon the material world but in doing so contributes to the imperialistic agendas of its day.

This volume contains a bibliographical essay as well as a chronology of utopian publications and projects, in Europe and the New World.