Formalität und Informalität in Organisationen

این واقعیت که رسمی و غیررسمی در سازمان‌ها با هم تعامل دارند، برای تحقیقات سازمانی تازگی ندارد، اما همیشه مرتبط است: سازمان‌ها از یک سو از طریق افزایش مقررات و استانداردسازی و از سوی دیگر با از بین بردن رسمی کلاسیک با عدم قطعیت برخورد می‌کنند. ساختارهای سازمانی و با تکیه بر انعطاف پذیری و خودانگیختگی و مجموعه همکاری. هر دو خط توسعه منجر به مشکلات بعدی می شود. در پس زمینه این تحولات، این جلد به پرسش‌های زیر می‌پردازد: چه زمانی و چرا امر غیررسمی رسمی می‌شود – یا برعکس، آیا امر رسمی غیررسمی می‌شود؟ آیا تمایز نظری بین رسمی و غیر رسمی برای تحلیل پدیده های تجربی فعلی مناسب است؟ و اصلاً چگونه می توان ساختارها و فرآیندهای غیررسمی را ثبت کرد؟

Dass Formalität und Informalität in Organisationen zusammenspielen, ist für die Organisationsforschung nicht neu, aber immer wieder aktuell: Organisationen bewältigen Unsicherheit einerseits durch steigende Regelungsdichte und Standardisierung und andererseits dadurch, dass sie klassische formale Organisationsstrukturen abbauen und auf Flexibilität, Selbstmotivation und Kooperation setzen. Beide Entwicklungslinien führen zu Folgeproblemen. Vor dem Hintergrund dieser Entwicklungen thematisiert dieser Band folgende Fragestellungen: Wann findet warum eine Formalisierung des Informellen – oder umgekehrt eine Informalisierung des Formalen – statt? Ist die theoretische Unterscheidung von Formalität und Informalität für die Analyse aktueller empirischer Phänomene geeignet? Und wie lassen sich informelle Strukturen und Prozesse überhaupt erfassen?