Foreign Market Subsidiary Mandates: A Select and Temporary MNC Phenomenon?

​این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه شرکت‌های تابعه خارجی شرکت‌های چند ملیتی، حضور و دامنه عملکردی خود را در قلمروهای خارجی گسترش می‌دهند. از این رو بر چگونگی احراز اختیارات فرعی فرامرزی و چگونگی توسعه آنها در طول زمان تمرکز می کند. مطالعات موردی متعدد بر اساس مصاحبه‌های عمیق با HQ و مدیریت زیرمجموعه نشان می‌دهد که بین‌المللی‌سازی شرکت‌های تابعه یک پدیده انتخابی MNC را نشان می‌دهد و دستورات بازار خارجی مرتبط فقط ماهیت موقتی دارند. به نظر می‌رسد شرکت‌های تابعه خارجی در صورتی مسئولیت فرامرزی دریافت می‌کنند که ارزش پیشنهادی آن‌ها برای غلبه بر مسئولیت خارجی بودن بین منطقه‌ای قادر به جبران هر گونه افزایش ریسکی باشد که از روابط اصلی و نماینده بین دفاتر مرکزی شرکت و شرکت‌های تابعه خارجی ناشی می‌شود. پس از به دست آوردن مأموریت اولیه، دسترسی محدود شرکت فرعی به عملکردهای مشابه HQ، رقابت درون MNC و تغییر درجات محلی سازی در بازار تحت پوشش این دستور، پایداری مسئولیت های فرامرزی را به خطر می اندازد. در نتیجه، مسیرهای بین‌المللی‌سازی شرکت‌های تابعه خارجی اغلب از مسیرهای تکاملی ناپیوسته و نه تدریجی پیروی می‌کنند. علاوه بر این، دستورات فرعی فرامرزی اغلب از پیش تعریف شده و ماهیت موقت به نظر می رسد. آنها ممکن است در واقع از همان زمان لقاح خود عمر محدودی داشته باشند.

​This book investigates how foreign subsidiaries of multinational corporations expand their presence and functional scope into foreign territories. It thereby focuses on how cross-border subsidiary mandates are obtained and how they develop over time. Multiple case-studies based on in-depth interviews with HQ and subsidiary management suggest that subsidiary internationalization represents a select MNC phenomenon and that associated foreign market mandates are only of temporary nature. Foreign subsidiaries appear to receive cross-border responsibility if their value proposition for overcoming liability of inter-regional foreignness is capable of more than offsetting any risk increase that stems from principal-agent relationships between corporate headquarters and foreign subsidiaries. Following the initial mandate gain, the subsidiary’s restrained access to HQ-like functions, intra-MNC competition and altering localization degrees in the market covered by the mandate puts the sustainability of cross-border responsibilities at risk. As a consequence, internationalization trajectories of foreign subsidiaries often follow discontinuous rather than gradual evolutionary paths. In addition, cross-border subsidiary mandates often appear to be predefined and temporary in nature. They might actually have a limited life span from their very conception.