Foreign Direct Investment in Developing Countries: A Theoretical Evaluation

در ادبیات توسعه، سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) به طور سنتی به عنوان ابزاری برای رشد اقتصادی همه کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه در نظر گرفته می شود. به عنوان نوشدارویی برای خروج از دور باطل پس انداز کم/درآمد کم عمل می کند و واردات کالاهای سرمایه ای و دانش فنی پیشرفته را تسهیل می کند. این کتاب به تعامل پیچیده FDI با عوامل مختلف می پردازد. در حالی که سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر کارایی تولیدکنندگان داخلی از طریق انتشار فناوری و اثرات سرریز تأثیر می گذارد، بر بازار کار نیز تأثیر می گذارد و بر سطوح بیکاری، تشکیل سرمایه انسانی، دستمزدها (و نابرابری دستمزدها) و فقر تأثیر می گذارد. علاوه بر این، پیامدهای مهمی برای مسائل اجتماعی-اقتصادی مانند کار کودکان، اختلافات کشاورزی بر سر مناطق ویژه اقتصادی (SEZ) و آلودگی محیط زیست دارد. شواهد تجربی با توجه به بیشتر اثرات FDI بسیار مختلط است و این واقعیت را منعکس می کند که تعدادی مکانیسم درگیر هستند که با یکدیگر تعامل دارند تا نتایج متضاد را ایجاد کنند. این کتاب زیربنای نظری پشت تضادهای ذاتی را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که نتیجه نهایی به تعدادی از عوامل خاص کشور مانند ماهیت کالاهای غیرقابل تجارت، مواهب عوامل، عوامل فنی و نهادی بستگی دارد. بنابراین، اگرچه جامع نیست، اما این کتاب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را در اکثر سیستم‌های اقتصادی موجود ادغام می‌کند تا نقش بسیار مورد بحث آن را در اقتصادهای در حال توسعه تعریف کند. بنابراین، تجزیه و تحلیل نظری جنبه‌های مختلف سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی همانطور که در کتاب پیشنهاد شده است، به‌ویژه برای تدوین سیاست‌های مناسب برای سرمایه خارجی ضروری است.

In development literature Foreign Direct Investment (FDI) is traditionally considered to be instrumental for the economic growth of all countries, particularly the developing ones. It acts as a panacea for breaking out of the vicious circle of low savings/low income and facilitates the import of capital goods and advanced technical knowhow. This book delves into the complex interaction of FDI with diverse factors. While FDI affects the efficiency of domestic producers through technological diffusion and spill-over effects, it also impinges on the labor market, affecting unemployment levels, human capital formation, wages (and wage inequality) and poverty; furthermore, it has important implications for socio-economic issues such as child labor, agricultural disputes over Special Economic Zones (SEZ) and environmental pollution. The empirical evidence with regard to most of the effects of FDI is highly mixed and reflects the fact that there are a number of mechanisms involved that interact with each other to produce opposing results. The book highlights the theoretical underpinnings behind the inherent contradictions and shows that the final outcome depends on a number of country-specific factors such as the nature of non-traded goods, factor endowments, technological and institutional factors. Thus, though not exhaustive, the book integrates FDI within most of the existing economic systems in order to define its much-debated role in developing economies. A theoretical analysis of the different facets of FDI as proposed in the book is thus indispensable, especially for the formulation of appropriate policies for foreign capital.