Food Webs

اغلب معانی کلمات به دلایل جالب به صورت نامحسوس تغییر می کنند. مفهوم کلمه «جامعه» از شامل همه موجودات موجود در یک منطقه به تنها گونه‌هایی در سطح تغذیه‌ای خاص (و اغلب یک گروه طبقه‌بندی محدود)، برای مثال «جامعه پرنده» تغییر کرده است. اگر این مشاهدات صحیح باشد، علت احتمالی آن رشد چشمگیر دانش ما از الگوهای اکولوژیکی در امتداد سطوح تغذیه‌ای (من این الگوهای افقی را می‌نامم) و فرآیندهایی است که آنها را ایجاد می‌کنند. این کتاب به الگوهای عمودی - آنهایی که در سطوح تغذیه‌ای هستند - می‌پردازد و سعی می‌کند غفلت نسبی آنها را جبران کند. در فهرست‌نویسی ده‌ها الگوی عمودی، امیدوارم خواننده را متقاعد کنم که تعاملات گونه‌ها در سطوح تغذیه‌ای به همان اندازه الگوبرداری شده است که در امتداد سطوح تغذیه‌ای است و به همان اندازه نیاز به توضیح دارد. اما این تنها هدف نیست. تعداد محدودی از فرآیندها الگوهای تعامل گونه ها را شکل می دهند. نشان دادن وجود آنها یک گام اساسی در درک اینکه چرا اکوسیستم ها به این شکل هستند است. برای دستیابی به این اهداف، باید به هر دو روش ریاضی برای توسعه نظریه ها و تکنیک های آماری برای تصمیم گیری بین فرضیه های رقیب متوسل شوم. سطح ریاضیات احتمالاً تقریباً همه را آزار می دهد. برخی ریاضیات را بیش از حد می یابند، در حالی که برخی دیگر مطالب را قدیمی و آشنا می دانند و احتمالاً با توجه ضعیف به دقت و کلیت توضیح داده شده است.

Often the meanings of words are changed subtly for interesting reasons. The implication of the word 'community' has changed from including all the organisms in an area to only those species at a particular trophic level (and often a taxonomically restricted group), for example, 'bird-community'. If this observation is correct, its probable cause is the dramatic growth in our knowledge of the ecological patterns along trophic levels (I call these horizontal patterns) and the processes that generate them. This book deals with vertical patterns - those across trophic levels -and tries to compensate for their relative neglect. In cataloging a dozen vertical patterns I hope to convince the reader that species interactions across trophic levels are as patterned as those along trophic levels and demand explanations equally forcefully. But this is not the only objective. A limited number of processes shape the patterns of species interaction; to demonstrate their existence is an essential step in understanding why ecosystems are the way they are. To achieve these aims I must resort to both mathematical techniques to develop theories and statistical techniques to decide between rival hypotheses. The level of mathematics is likely to offend nearly everyone. Some will find any mathematics too much, while others will consider the material to be old, familiar ground and probably explained with a poor regard for rigour and generality.