دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست ویرایش: Hardcover نویسندگان: Nicolas Sternsdorff-Cisterna سری: ISBN (شابک) : 0824872134, 9780824872137 ناشر: University of Hawaii Press سال نشر: 2018 تعداد صفحات: 193 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 13 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ایمنی مواد غذایی پس از فوکوشیما: تابعیت علمی و سیاست های خطر: ایمنی غذا، فوکوشیما، سیاست خطر
در صورت تبدیل فایل کتاب Food Safety After Fukushima: Scientific Citizenship and the Politics of Risk به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ایمنی مواد غذایی پس از فوکوشیما: تابعیت علمی و سیاست های خطر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
فاجعه سه گانه ای که در مارس 2011 ژاپن را درنوردید، مردم ساکن
آنجا را مجبور کرد تا با خطرات جدیدی در زندگی خود روبرو شوند.
علیرغم اطمینان دولت ژاپن مبنی بر اینکه قرار گرفتن در معرض
تشعشعات کم است و بعید است که بر سلامت عموم مردم تأثیر بگذارد،
بسیاری تعهد دولت برای محافظت از سلامت آنها را زیر سوال بردند.
فاجعه آنها را بر آن داشت تا در مورد محدود کردن قرار گرفتن در
معرض خطر هوشیار باشند و غذا به عنوان یک منطقه کلیدی ظاهر شد که
در آن شهروندان می توانند سطوح خطر قابل قبول خود را تعیین
کنند.
ایمنی مواد غذایی پس از فوکوشیما فرآیندی را بررسی می کند که در
آن مفاهیم در مورد آنچه برای خوردن ایمن است پس از فروپاشی هسته
ای فرموله شد. بحث اصلی آن این است که وقتی شهروندان خود را در
مورد خطرات بالقوه آگاه کردند، در ارزیابی خود از مدیریت بحران
توسط دولت نیز هوشیارتر شدند. نویسنده این را «شهروندی علمی»
مینامد و نشان میدهد که کسب دانش علمی از سوی شهروندان منجر به
تغییر روابط بین افراد و دولت شده است. گروههایی از شهروندان به
سازمانهای موجود و تازهتشکیل شده روی آوردند که در آنها غذا از
مناطق دور از حادثه هستهای تهیه میشد یا با استانداردهای
سختگیرانهتر از استانداردهای مورد نیاز دولت غربالگری میشد.
این سازمانها شهروندان را قادر میسازند تا اطلاعات مربوط به
فاجعه را مبادله کنند، با تولیدکنندگان مواد غذایی ملاقات کنند و
برای ایجاد شبکههای اعتمادی کار کنند که در آن مواد غذایی ایمن
میتوانند در گردش باشند.
بر اساس کار میدانی گسترده و مصاحبه با گروههای شهروندان، مادران
انجمن ها، کشاورزان، مقامات دولتی و خرده فروشان، ایمنی مواد
غذایی پس از فوکوشیما نشان می دهد که چگونه روابط اجتماعی تحت
تأثیر این حادثه قرار گرفت. نویسنده به وضوح محیطی را به تصویر می
کشد که در آن اعتماد بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان مواد غذایی
متزلزل شده بود، جایی که مردم در مورد انتخاب های غذایی خود و
عواقبی که ممکن است برای فرزندانشان داشته باشند، احساس ناراحتی
می کردند، و کشاورزان مجبور بودند با پیامدهای آلودگی مقابله
کنند. از ساخت آنها تلختر از همه، این کتاب بار سنگینی را که
اکنون در تخیل عمومی به نام "فوکوشیما" چسبیده است منتقل میکند و
تلاشها برای احیای آن را بررسی میکند.
The triple disaster that struck Japan in March 2011 forced
people living there to confront new risks in their lives.
Despite the Japanese government's reassurance that radiation
exposure would be small and unlikely to affect the health of
the general population, many questioned the government's
commitment to protecting their health. The disaster prompted
them to become vigilant about limiting their risk exposure, and
food emerged as a key area where citizens could determine their
own levels of acceptable risk.
Food Safety after Fukushima examines the process by which
notions about what is safe to eat were formulated after the
nuclear meltdown. Its central argument is that as citizens
informed themselves about potential risks, they also became
savvier in their assessment of the government's handling of the
crisis. The author terms this "Scientific Citizenship," and he
shows that the acquisition of scientific knowledge on the part
of citizens resulted in a transformed relationship between
individuals and the state. Groups of citizens turned to
existing and newly formed organizations where food was sourced
from areas far away from the nuclear accident or screened to
stricter standards than those required by the state. These
organizations enabled citizens to exchange information about
the disaster, meet food producers, and work to establish
networks of trust where food they considered safe could
circulate.
Based on extensive fieldwork and interviews with citizens
groups, mothers' associations, farmers, government officials,
and retailers, Food Safety after Fukushima reflects on how
social relations were affected by the accident. The author
vividly depicts an environment where trust between food
producers and consumers had been shaken, where people felt
uneasy about their food choices and the consequences they might
have for their children, and where farmers were forced to deal
with the consequences of pollution that was not of their
making. Most poignantly, the book conveys the heavy burden now
attached to the name "Fukushima" in the popular imagination and
explores efforts to resurrect it.