Folklore Theory in Postwar Germany

آیا مطالعه فولکلور می تواند از جنگ های وحشیانه و اختلاس های ملی جان سالم به در ببرد؟ آیا فولکلور در عصر تکنولوژی وحشتناک معنا دارد؟ اینها دو مورد از چندین سؤالی است که این کتاب با اشاره ای خاص و عمیق به تاریخ مطالعات فولکلور در آلمان می پردازد. در اوایل قرن نوزدهم در زمینه ایدئولوژیک ناسیونالیسم رمانتیک، آثار برادران گریم پیشگام این رشته بودند. تعالی مطالعات فولکلور با تاریخ سیاسی کشور در دهه 1930 تحت رژیم نازی به اوج خود رسید. این کتاب نگاهی کامل به اتفاقات فولکلور پس از پایان جنگ جهانی دوم و شکست نازی ها دارد. تمرکز ویژه بر Lutz Röhrich (1923-2006)، که آثارش دهه‌های 1955 تا 2006 را در بر می‌گیرد، این کتاب را به پنجره‌ای بی‌نظیر برای احیای تاریخی تبدیل می‌کند.

در سال 1945، روریچ در سن بیست و سه سالگی از جبهه جنگ بازگشت، در حالی که یک مصدوم قطع عضو داشت. او با از سرگیری تحصیلات خود، در سال 1956 کتاب خود را Märchen und Wirklichkeit (فولکلت و واقعیت) منتشر کرد. نیتانی استدلال می کند که از طریق این و مجموعه عظیمی از تحقیقات در مورد داستان های عامیانه، آهنگ های عامیانه، ضرب المثل ها و معماها در دهه های بعدی روریچ با به چالش کشیدن انتقادی میراث رمانتیسیسم و ​​نازیسم در آثار فولکلور آلمان، دانش فولکلور را متحول کرد. کتاب Sadhana Naithani اولین کتاب کامل این محقق آلمانی فوق العاده است که به زبان انگلیسی نوشته شده است.

Can the study of folklore survive brutal wars and nationalized misappropriations? Does folklore make sense in an age of fearsome technology? These are two of several questions this book addresses with specific and profound reference to the history of folklore studies in Germany. There in the early nineteenth century in the ideological context of romantic nationalism, the works of the Brothers Grimm pioneered the discipline. The sublimation of folklore studies with the nation's political history reached a peak in the 1930s under the Nazi regime. This book takes a full look at what happened to folklore after the end of World War II and the defeat of the Nazis. A special focus on Lutz Röhrich (1923-2006), whose work spans the decades from 1955 to 2006, makes this book a unique window into a monumental reclamation.

In 1945 Röhrich returned from the warfront at the age of twenty-three, a wounded amputee. Resuming his education, he published his seminal Märchen und Wirklichkeit (Folktale and Reality) in 1956. Naithani argues that through this and a huge body of scholarship on folktale, folksong, proverbs, and riddles over the next decades, Röhrich transformed folklore scholarship by critically challenging the legacies of Romanticism and Nazism in German folklore work. Sadhana Naithani's book is the first full-length treatment of this extraordinary German scholar written in English.