Flaubert: a biography

گوستاو فلوبر، که مادام بوواری او بورژوازی راست اندیش فرانسه را در هنگام انتشار برای اولین بار در سال 1857 خشمگین کرد، در زندگینامه جدید فردریک براون با تمام تکینگی و درخشش خود زنده شده است. تصویر فردریک براون از هنرمندی مملو از تناقضات است - شوخ طبعی و شجاعت او با آسیب پذیری زیادی همراه است.

فلوبر که ذاتاً مردی کم تحرک بود، سفرهای حماسی را در مصر و خاورمیانه انجام داد. او می‌توانست به‌طور پر زرق و برقی نازک باشد، اما متعصبانه به نثری با آهنگ زیبا اختصاص داشت. او در حالی که از رفاقت با دوستان مردی مانند تورگنیف، برادران گنکور، زولا و موپاسان انرژی می گرفت، برای پرورش عاطفی زنان مادر، به ویژه جورج ساند، متکی بود.

نوزدهم. فرانسه قرنی به معنای واقعی کلمه فلوبر را به دلیل به تصویر کشیدن "رفتار زشت" در مادام بواری محاکمه کرد. اما این امر او را به یک سلبریتی تبدیل کرد و به طور غیرمستقیم باعث خرابی مالی او شد و احتمالاً او را تسریع کرد ...

Gustave Flaubert, whose Madame Bovary outraged France's right-thinking bourgeoisie when it was first published in 1857, is brought to life in Frederick Brown's new biography in all his singularity and brilliance. Frederick Brown's portrayal is of an artist fraught with contradictions - his wit and bravado coexisting with great vulnerability.

A sedentary man by nature, Flaubert undertook epic voyages through Egypt and the Middle East. He could be flamboyantly uncouth, but was fanatically devoted to a beautifully cadenced prose. While energized by his camaraderie with male friends, such as Turgenev, the Goncourt brothers, Zola and Maupassant, he depended for emotional nurturing upon maternal women, most notably George Sand.

Nineteenth-century France literally put Flaubert on trial for portraying 'lewd behaviour' in Madame Bovary. But it also made him a celebrity and, indirectly, brought about his financial ruin, probably hastening his...