Five Months At Anzac: A Narrative Of Personal Experiences Of The Officer Commanding The 4th Field Ambulance, Australian Imperial Force

تصویر شده با بسته کمپین گالیپولی—71 عکس و 33 نقشه شبه جزیره گالیپولی در سال 1915 مکانی وحشتناک برای سربازی متفقین بود، برای استرالیایی هایی که هزاران مایل را طی کرده بودند تا به تماس کشور مادر خود پاسخ دهند، باید به نظر می رسید. مثل جهنم. با نادیده گرفتن سربازان مستقر ترک و آلمان، نوار باریک زمینی که آنها در آن زندگی می کردند به سختی با خون به دست آمد، هوا روز به روز با گلوله و گلوله سوت می زد. برای دکتر جوزف بیستون، اهل نیوکاسل نیو ساوت ولز، وظیفه او زخمی شدن نیروهای آنزاک بود که با دقت و مهارت زیادی از آنها مراقبت می کرد. همانطور که او در خاطرات خود از گالیپولی ثبت می کند، جنگ سخت و شرایط بدتر بود، اما با وجود همه اینها او و همرزمانش حس شوخ طبعی خود را حفظ کردند. او همیشه توسط همرزمانش سربازان آنزاک تشویق می شد و کتاب حکایات خود را به آنها تقدیم می کرد. با بیان اینکه "هیچ کس از تحسین مردان ما دست برنمی‌دارد، و شادمانی آنها در این شرایط و اظهارات نابخردانه آنها باعث خنده بسیاری از ما شد." خاطرات زنده و جذاب یک کهنه سرباز آنزاک.

Illustrated With the Gallipoli Campaign Pack—71 photos and 33 mapsThe Gallipoli Peninsular in 1915 was an awful place to be an Allied soldier, for the Australians who had travelled thousands of miles to answer the call of their mother country it must have seemed like hell. Overlooked by intrenched Turkish and German soldiers, the narrow strip of land that they lived on was hard won with blood, the air whistled with shot and shell day in and day out. For Dr Joseph Beeston, a native of Newcastle New South Wales, his duty was the wounded of the Anzac forces which he tended with great care and skill. As he records in his memoirs of Gallipoli the fighting was tough and the conditions even worse, but despite all this he and his comrades kept their wry sense of humour. He was always cheered by his fellow Anzac soldiers and dedicated his book of anecdotes to them; stating that "One never ceased admiring our men, and their cheeriness under these circumstances and their droll remarks caused us many a laugh."A lively and engaging memoir from an Anzac veteran.