دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jacques Derrida. G. Bordoni (editor)
سری: Volti
ISBN (شابک) : 8857500764, 9788857500768
ناشر: Mimesis
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 473 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Firmatoponge به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فیرماتوپونژ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
\"فرانسیس پونگ باید تذکر داده باشد.\" امضا کیست یا چیست؟ چه کسی یا چه نشانه هایی؟ چه چیزی یا چه کسی در اثر ادبی و امضای فرانسیس پونگ \"امضا\" می کند؟ ژاک دریدا هویت امضا را زیر سوال می برد، وارد صحنه رویداد یک امضای مهیب می شود، چین های پویایی آن را دنبال می کند. امضا همیشه یک نوشته پس از مرگ بوده است، یک ضد امضای بدهکار که به حکم قانون پاسخ می دهد: آن غیر مطلق - از چیز به عنوان غیر - گریزان، ساکت و بی معنی، که او آن را امضا کرده است. آن را در سکوت امضا مدیون آن چیز می ماند، رویداد نامناسب آمدن غیرممکن اما ضروری آن را می گشاید. در امضای آن، با امضا در جای خود، امضا بدون گفتن آن را نشان میدهد: جای خود را میگیرد، چیزی میشود که میگوید عدم امکان امضا، اسفنجی (éponge) که فقط با جذب مجدد امضا را نشان میدهد. . باور نکردنی و ناچیز، آن چیز نه اسم است و نه مفعول، بلکه موضوعی بدون اشباع است. این آشکار شدن است که شانس امضا را به عنوان فضایی برای ظهور چیز دور از آن ایجاد می کند.
"Francis Ponge si sarà rimarcato". Chi o cos'è una firma? Chi o cosa firma? Cosa o chi "si firma" nell'opera letteraria e nella firma di Francis Ponge? Jacques Derrida si interroga sull'identità della firma, si addentra nella scena d'evento di una firma abissale, segue le pieghe del suo dinamismo. La firma è già da sempre una scrittura postuma, contro-firma indebitata che risponde all'ingiunzione di una legge: quella dell'altro assoluto - della cosa come altro - imprendibile, muta e fuori dal senso, che avrà firmato in essa, tacendo. La firma resta in debito verso la cosa, apre l'evento inappropriabile del suo impossibile ma necessario venire. Nel farla firmare, firmando al suo posto, la firma indica la cosa senza dirla: prende il suo posto, diventa la cosa che dice l'impossibilità della firma, la spugna (éponge) che mostra la firma solo riassorbendola. Incredibile e insignificante, la cosa non è né nome né oggetto, ma soggetto senza saturazione; è lo schiudersi che offre luogo alla chance della firma come spazio d'emersione della cosa-tutt'altro.