Figurative Felder: Ein gesellschaftstheoretischer Entwurf zur Pflege im Alter

سن و مراقبت از موضوعات بسیار انفجاری در حوزه عمومی، به ویژه در حوزه سلامت و سیاست اجتماعی هستند. اما آنها نیز از ابعاد ساختاری و ساختاری جامعه هستند. به طور خاص، مراقبت در سال های اخیر به یک زیر حوزه اجتماعی مجزا تبدیل شده است که از بسیاری جهات با سایر حوزه های جامعه در هم تنیده شده است.

کلاوس آر. شروتر یک مفهوم چارچوبی از زمینه های فیگوراتیو را بر اساس نظریه های مختلف پیش نویس می کند، که سپس به عنوان نمونه ای با استفاده از شکل گیری خاص مراقبت در مرحله پیری ارائه می دهد. حوزه فیگوراتیو مراقبت به عنوان بخشی ذاتاً متمایز (و به تعداد زیادی زیرشاخه) از جامعه در سیستم بهداشت و درمان با بازیگران خاص و تخصصی ترسیم شده است که منابع و کارکردهای مادی و اجتماعی خاص خود را دارد. قوانین و منطق این به عنوان یک میدان رابطه ای از نیروها طراحی شده است که همیشه به طور همزمان یک چارچوب تفسیری، یک چارچوب ساختاری و یک چارچوب برای عمل را ترسیم می کند. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه گفتمان‌های مراقبتی در سایه علمی پزشکی توسعه می‌یابند و یک مجموعه قدرت/دانش را تشکیل می‌دهند. مثال دیدگاه پرستاری روشن می‌کند که چگونه طرح‌های تفسیر عادت‌شده در شیوه‌های پرستاری راهبردی تحقق می‌یابند و در سیستم «سیاست ارگانیک» با هدف تنظیم و عادی‌سازی کل جمعیت ادغام می‌شوند.

Alter und Pflege sind hoch brisante Themen im öffentlichen, besonders im gesundheits- und sozialpolitischen Raum. Sie sind aber auch gleichsam strukturierte und strukturierende Gesellschaftsdimensionen. Insbesondere die Pflege hat sich in den vergangenen Jahren zu einem eigenen gesellschaftlichen Teilbereich entwickelt, der in vielerlei Hinsicht mit anderen Gesellschaftsfeldern verwoben ist.

Klaus R. Schroeter entwirft ein auf verschiedenen Theorien basierendes Rahmenkonzept der Figurativen Felder, das er sodann exemplarisch an der spezifischen Figuration der Pflege in der Lebensphase Alter darstellt. Das figurative Feld der Pflege wird als ein in sich differenzierter (und in eine Vielzahl von Subfeldern untergliederter) gesellschaftlicher Teilbereich im Gesundheitssystem mit spezifischen und spezialisierten Akteuren skizziert, der über eigene materiale und soziale Ressourcen verfügt und nach eigenen Regeln und Logiken funktioniert. Es wird als ein relationales Kräftefeld entworfen, das immer zugleich Deutungsrahmen, Strukturrahmen und Handlungsrahmen figuriert. Der Autor zeigt auf, wie sich im naturwissenschaftlichen Schatten der Medizin Pflege-Diskurse entwickeln und zu einem Macht-/Wissens-Komplex formieren. Am Beispiel des pflegerischen Blicks wird deutlich, wie sich habitualisierte Deutungsschemata in strategischen Pflegepraktiken materialisieren und in das auf Regulierung und Norm(alis)ierung der Gesamtbevölkerung zielende Dispositiv der "Bio-Politik" integrieren.