ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Fidel Castro une vie

دانلود کتاب فیدل کاسترو یک زندگی

Fidel Castro une vie

مشخصات کتاب

Fidel Castro une vie

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9782809810080 
ناشر: l'Archipel 
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات:  
زبان: French 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 47,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 3


در صورت تبدیل فایل کتاب Fidel Castro une vie به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب فیدل کاسترو یک زندگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب فیدل کاسترو یک زندگی



گزیده

گزیده ای از مقدمه

از کوبا در قلب جهان

به جای مردان بزرگ شایستگی ، ما مردانی هستیم که شانس به آنها امتیازات بیش از حد داده است.
فیدل کاسترو، 22 دسامبر 1975

فیدل کاسترو تقریباً نیم قرن وقایع نگاری جهان را به خود اختصاص داد.
از سال 1959 تا 2006، او به عنوان "فرمانده کل انقلاب" کوبایی تقریباً قدرت کامل را بر کشورش اعمال کرد. او رکوردهای سیاره ای را برای مدت طولانی در تجارت شکست. به عنوان رئیس دولت (1959-2006)، این غیرقابل انکار است. به عنوان رئیس دولت، شبه معاصرانش الیزابت دوم انگلستان، دالایی لاما، پادشاه بومیفول تایلند قبل از او به اولین پله رسیدند و وقتی صحنه را ترک کرد هنوز در حال تمرین بودند - اما این نوع دیگری از قدرت است. زمانی که او بر روی سنگر گذراند به مدت زمان سلطنت "بی نظیر" لویی چهاردهم، فرانسوا-ژوزف یا ویکتوریا نزدیک نمی شود. اما با امپراتور آگوستوس قابل مقایسه است. و هیچ مقام پاپی، حتی پیوس ال ایکس، با آن برابری نمی کند!
در سال 1945 بود که کاسترو پس از تحصیل با یسوعی ها، خود را وارد زندگی عمومی در کوبا کرد و تلاش کرد تا دانشگاه را از طریق انتخابات فتح کند. او معتقد بود که این امکان وجود دارد، پس، از قبل، دست در دست. او با کودتا در 26 ژوئیه 1953 علیه پادگان مونکادا در سانتیاگو - یکی از سنگرهای دیکتاتور فولخنسیو باتیستا - که سوگند خورده بود او را سرنگون کند، خود را به افکار جزیره معرفی کرد. 26 جولای هنوز هم امروز روز ملی انقلاب کاسترو است.
پس از دو سال زندان و یک سال تبعید در مکزیک، فیدل کاسترو با هشتاد همراه از جمله برادر کوچکترش رائول در شرق کوبا فرود آمد. و دکتر آرژانتینی ارنستو گوارا، معروف به "چه". او یک جنگ چریکی کوتاه را در سیرا ماسترا رهبری کرد (2 دسامبر 1956 - 1 ژانویه 1959) که در نهایت سلف او را مجبور به فرار کرد. با این حال، بدنام کسی که قبلاً در جزیره خود فقط "فیدل" یا "فرمانده" نامیده می شد، به مناسبت مصاحبه ای در نیویورک تایمز در 24 فوریه 1957 به ایالات متحده رسیده بود. : فیدل کاسترو در آنجا «رابین هود» بود.
فرار باتیستا دیکتاتور و پیروزی چریکهای کاسترو و همچنین قیام مدنی بسیاری از کوبایی های شهری، جزیره را به فرمانده سپرد. کار او در زیر تشویق هموطنان و سرزنده ترین بخش جوانان جهان آغاز شد. اما در کمتر از دو سال - به دنبال این، به طور غریزی یا طبق خوانش او، نصیحتی که ماکیاولی به شاهزاده کرد: اعدام دشمن با سرعت برق -، از کوبا باستان چیز زیادی باقی نمانده بود.
اروپا در حال برداشتن اولین گام های خود به عنوان یک جامعه بود. آفریقا هنوز استعمارزدایی کامل نشده بود. ژنرال دوگل پس از دوازده سال «عبور از صحرا» در فرانسه قدرت را دوباره به دست آورد. در آن زمان «جهان سوم» برای بسیاری تنها مجموعه ای از «کشورهای جدید» بود. کنفرانس باندونگ برگزار شده بود اما «عدم تعهد» باقی مانده بود که اختراع شود. از آنجایی که مائوتسه تونگ آن را خیلی سریع و وحشیانه "در عوام" قرار داد، چین از قحطی وحشتناکی رنج می برد. "پاپ جان خوب" بیست و سوم به تازگی جایگزین پیوس دوازدهم سختگیر شده بود - مقدمه ای برای یک کلیسا توسط واتیکان IL و رقابت بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی پس از راه اندازی اولین اسپوتنیک به سمت وسوی رفت. شکاف موشکی مورد وحشت آمریکا و بحران فزاینده در برلین.

بازبینی مطبوعاتی

چگونه می توان چنین شخصیتی را بدون گفتن همزمان تمام فراز و نشیب های کاسترویسم برانگیخت؟ چگونه می توان این دهه ها سر و صدا و چالش های جنون آمیز را تا زمان در نظر گرفتن آخرالزمان هسته ای بازگرداند؟ ژان پیر کلرک، روزنامه‌نگار سابق لوموند، برنده شده است که آن را به داستانی نفس‌گیر و پر از شگفتی تبدیل کند...
خواندن کتاب ژان پیر کلرک به همه اجازه می‌دهد تا نظر خود را شکل دهند، زیرا آن را حذف می‌کند. هیچ چیز، هیچ جزئیاتی که بتواند تعادل را به یک طرف برگرداند. و نظر آنها هر چه باشد، می‌توانیم شرط ببندیم که همه خوانندگان در پایان با خود خواهند گفت: داستان مقدس! (Paulo A. Paranagua - Le Monde، 14 فوریه 2013)

پوستر: BANQ

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Extrait

Extrait de l'introduction

DE CUBA AU CŒUR DU MONDE

Plutôt que des hommes de grand mérite, nous sommes des hommes à qui le hasard a donné des privilèges excessifs.
Fidel Castro, 22 décembre 1975

Fidel Castro aura occupé la chronique mondiale près d'un demi-siècle.
De 1959 à 2006, il a exercé sur son pays un pouvoir presque total comme «commandant en chef de la Révolution» cubaine. Il a battu des records planétaires de durée aux affaires. En tant que chef de gouvernement (1959-2006), c'est incontestable. Comme chef d'État, ses quasi-contemporains Elizabeth II d'Angleterre, le dalaï-lama, le roi Bumiphol de Thaïlande ont accédé avant lui à la première marche et exerçaient encore lorsqu'il a quitté la scène - mais il s'agit d'autres types de pouvoir. Le temps qu'il a passé sur le pavois n'approche tout de même pas la durée des règnes «imbattables» de Louis XIV, de François-Joseph ou de Victoria. Mais il se compare à celui de l'empereur Auguste ; et nul pontificat, pas même celui de Pie LX, ne l'égale !
C'est dès 1945 que, après son éducation chez les jésuites, Castro s'est lancé dans la vie publique de Cuba, tentant de conquérir l'université par l'élection tant qu'il l'a cru possible puis, déjà, les armes à la main. Il s'est fait connaître de l'opinion insulaire en tentant, le 26 juillet 1953, un coup de main contre la caserne Moncada de Santiago - un des points d'appui du dictateur Fulgencio Batista qu'il s'était juré de renverser. Le 26 juillet est aujourd'hui encore la fête nationale de la Révolution castriste.
Après deux années de prison et un exil d'un peu plus d'un an au Mexique, Fidel Castro a débarqué dans l'Oriente de Cuba avec quatre-vingts compagnons, dont son jeune frère Raúl et le médecin argentin Ernesto Guevara, dit le «Che». Il a mené, dans la Sierra Maestra, une courte guérilla (2 décembre 1956-1er janvier 1959), qui a fini par contraindre son prédécesseur à s'enfuir. Or, la notoriété de celui que, dans son île, on ne nommait déjà plus que «Fidel» ou le «comandante» avait depuis longtemps atteint les États-Unis, à l'occasion d'une interview dans le New York Times, le 24 février 1957 : Fidel Castro y était «Robin des bois».
La fuite du dictateur Batista et la victoire de la guérilla castriste, ainsi que le soulèvement civique de beaucoup de Cubains des villes, ont livré l'île au commandant en chef. Sa carrière a commencé sous les vivats de ses compatriotes et de la partie la plus vibrante de la jeunesse du monde. En moins de deux ans, pourtant - suivant en cela, d'instinct ou d'après ses lectures, un conseil que Machiavel donne au prince : exécuter l'ennemi à la vitesse de l'éclair -, il ne restait plus grand-chose de l'ancienne Cuba.
L'Europe faisait ses premiers pas en tant que Communauté. L'Afrique n'était pas encore entièrement décolonisée. Le général de Gaulle retrouvait le pouvoir en France après douze ans de «traversée du désert». Le «tiers-monde» n'était alors, pour beaucoup, qu'un ensemble de «pays neufs». La conférence de Bandung avait eu lieu mais le «non-alignement» restait à inventer. Parce que Mao Zedong l'avait trop vite et brutalement «mise en communes», la Chine souffrait d'une horrible famine. Le «bon pape Jean» XXIII venait de remplacer l'austère Pie XII - prélude à un aggiornamento de l'Église par Vatican IL Et la rivalité entre États-Unis et Union soviétique prenait un tour aigre après le lancement du premier Spoutnik - avec le missile gap redouté par l'Amérique et la crise montante de Berlin.

Revue de presse

Comment évoquer une telle figure sans raconter en même temps toutes les vicissitudes du castrisme ? Comment restituer ces décennies de bruit et de défis insensés, jusqu'à envisager l'apocalypse nucléaire ? Jean-Pierre Clerc, ancien journaliste du Monde, réussit le pari d'en faire un récit haletant, plein de surprises...
La lecture de l'ouvrage de Jean-Pierre Clerc permettra à chacun de se faire une opinion, car il n'omet rien, aucun détail, qui pourrait faire pencher la balance d'un côté comme de l'autre. Et quel que soit leur avis, on peut parier que tous les lecteurs se diront à la fin : sacrée histoire ! (Paulo A. Paranagua - Le Monde du 14 février 2013 )

Posteur : BANQ




نظرات کاربران