Fibrinolytics and Antifibrinolytics

اختلالات هموستاز و اختلالات ترومبوآمبولیک هنوز یک مشکل بزرگ در عمل بالینی است. افزایش بینش در مورد مکانیسم انعقاد خون منجر به درمان و پیشگیری موثرتر شده است. به ویژه، درک بیوشیمی فیبرینولیز امکاناتی را برای تداخل دارویی این فرآیندها فراهم کرده است که منجر به عوامل هموستاتیک موثر و ضد ترومبوتیک مفید شده است. توسعه آنتی فیبرینولیتیک برای تداخل با فرآیندهای فیبرینولیتیک پاتولوژیک تقریباً کامل است و منجر به توسعه داروهای ضروری برای درمان خونریزی هایپرفیبرینولیتیک شده است. جست‌وجوی فیبرینولیتیک‌ها برای حل کردن ترومب‌های داخل عروقی به ترکیبات بسیار مؤثری منجر شده است. این توسعه هنوز در حال انجام است و امیدواریم نتایج امیدوار کننده ای داشته باشد. انحلال خودبخودی لخته های خون پدیده ای است که یک قرن پیش شرح داده شد. تحقیقات اولیه در مورد این فرآیند اطمینان حاصل کرد که در ارگانیسم سیستمی وجود دارد که قادر به حذف فیبرین است که در طی انعقاد خون پس از انجام عملکرد فیزیولوژیکی خود تشکیل می شود. این سیستم فیبرینولیتیک به طور خاص برای تجزیه فیبرین نامحلول به محصولات تجزیه محلول سازگار است. در 30 سال گذشته، بررسی کامل این سیستم، فرآیند فیبرینولیتیک، نقش فیزیولوژیکی آن و معنای آن را به عنوان یک اصل بیماری زا روشن کرده است. دانش خوبی از این فرآیندها برای درک اثرات و عوارض جانبی فیبرینولیتیک ها و آنتی فیبرینولیتیک ها، که اساس روش های تشخیص فرآیندهای فیبرینولیتیک در ارگانیسم و ​​کنترل درمان با این داروها را تشکیل می دهند، مورد نیاز است. >

Disturbances of haemostasis and thromboembolic disorders still constitute a great problem in clinical practice. Increasing insight into the mechanism of blood coagula­ tion has led to more effective therapy and prophylaxis. Particularly, the understand­ ing of the biochemistry of fibrinolysis has provided possibilities for the pharma­ cological interference of these processes, which has resulted in effective haemostatic agents and useful antithrombotic ones. The development of antifibrinolytics for interfering with pathological fibrinolytic processes is nearly complete and has led to the development of drugs essential to the therapy of hyperfibrinolytic bleeding. The search for fibrinolytics for dissolving intravascular thrombi has led to highly effective compounds. This development is still under way and promising results are hoped. Spontaneous dissolution of blood clots is a phenomenon which was described a century ago. First investigations of this process assured that there is in the organism a system capable of removing the fibrin which is formed during blood coagulation after it has fulfilled its physiological function. This fibrinolytic system is specifically adapted to the degradation of insoluble fibrin into soluble degradation products. In the past 30 years, thorough investigation of this system has clarified the fibrinolytic process, its physiological role and its meaning as a pathogenetic principle. A good knowledge of these processes is required for an understanding of the effects and side effects of fibrinolytics and antifibrinolytics, which comprise the basis of methods for the detection of fibrinolytic processes in the organism and of the control of therapy with these drugs.