Fernand Dumont: A Sociologist Turns to Theology

فرنان دومون (۱۹۲۷-۱۹۹۷) جامعه‌شناس، فیلسوف، الهی‌دان و شاعر بود. او که یک روشنفکر برجسته در کبک است، به دلیل تحقیقاتش در مورد جامعه شناسی دانش و مبانی فرهنگ مدرن شناخته شده است. آثار دومون فرهنگ را هم از نظر حافظه و هم از نظر فاصله می‌بیند و استدلال می‌کند که بدون فرهنگ، انسان در یکنواختی اعمال کنونی خود غوطه‌ور می‌شود و هرگز به فاصله‌ای که برای خلق گذشته یا آینده لازم است دست نمی‌یابد. گرگوری باوم در کتاب «فرناند دومون: جامعه‌شناس به الهیات روی می‌آورد»، مؤسسه الهیات دومون را تفسیر می‌کند که مفروضات و تعهدات ضمنی در تأمل عقلانی متفکران کاتولیک درباره معنای ایمانشان را مطالعه می‌کند. باوم نشان می‌دهد که در حالی که کتاب دومون درگیر مسائل نظری است، روش‌شناسی آن از پیش‌فرض‌های شناختی علوم اجتماعی اطلاع‌رسانی می‌کند و محتوای آن - که به مبارزات روحی، شخصی و اجتماعی که زندگی روزمره را تشکیل می‌دهند - ملموس است. برای دومون حقیقت دینی کافی نیست و ممکن است هیچ تأثیری بر زندگی روزمره نداشته باشد. آنچه اهمیت دارد ارتباط است، بینش هایی که به سؤالات فوری و درگیری های حل نشده پاسخ می دهند. او تفسیری بدیع از کاتولیک ارائه می دهد که به انجیل وفادار است و با مشکلات زندگی مدرن و سؤالات جدی کبکی ها از خود می پرسند. باوم در کتاب فرنان دومون: جامعه‌شناس به الهیات روی می‌آورد، ایده‌های اصلی دومون را روشن می‌کند و نگرانی‌های انجیل مسیحی را با نگرانی‌های جامعه معاصر مرتبط می‌کند.

Fernand Dumont (1927-1997) was a sociologist, philosopher, theologian, and poet. A prominent intellectual in Quebec, he is recognized for his research on the sociology of knowledge and the foundations of modern culture. Dumont's work conceives of culture in terms of both memory and distance, arguing that without culture, man would be immersed in the monotony of his present actions, never achieving the distance necessary to create a past or a future. In Fernand Dumont: A Sociologist Turns to Theology, Gregory Baum interprets Dumont's L’institution de la théologie, which studies the assumptions and commitments implicit in the rational reflection of Catholic thinkers on the meaning of their faith. Baum shows that while Dumont’s book is preoccupied with the theoretical, its methodology is informed by the cognitive presuppositions of the social sciences, and its contents - dealing with the spiritual, personal, and social struggles that constitute daily life - are concrete. For Dumont religious truth is insufficient, and may have no impact on everyday life. What counts is relevance, insights that reply to urgent questions and unresolved conflicts. He offers an innovative interpretation of Catholicism that is faithful to the Gospel and relevant to the problems of modern life and the serious questions Quebecers are asking themselves. In Fernand Dumont: A Sociologist Turns to Theology, Baum elucidates Dumont’s main ideas and connects the concerns of the Christian gospel with those of contemporary society.