Farm to Factory: A Reinterpretation of the Soviet Industrial Revolution

گفتن اینکه بزرگترین تجربه اقتصادی تاریخ - کمونیسم شوروی - همچنین بزرگترین شکست اقتصادی آن بود، گفتن چیزی است که بسیاری بدیهی می دانند. در اینجا، رابرت آلن، در تفسیری مجدد شگفت‌انگیز، استدلال می‌کند که اتحاد جماهیر شوروی یکی از موفق‌ترین اقتصادهای در حال توسعه قرن بیستم بود. او با محاسبه مجدد مصرف ملی و استفاده از مدل‌های شبیه‌سازی اقتصادی، جمعیتی و رایانه‌ای به این نتیجه تحریک‌آمیز می‌رسد تا به پرسش‌های محوری تاریخ شوروی بپردازد. علاوه بر این، با مقایسه عملکرد شوروی نه تنها با کشورهای پیشرفته، بلکه با کشورهای کمتر توسعه یافته، زمینه معناداری برای ارزیابی آن فراهم می کند.

اگرچه اقتصاد روسیه در اواخر قرن نوزدهم بر اساس صادرات گندم شروع به توسعه کرد، اما امروزی رشد اقتصادی دست نیافتنی بود. اما رشد از سال 1928 تا 1970 سریع بود - به دلیل برنامه های پنج ساله موفق. با وجود وحشت استالینیسم، ساخت صنایع سنگین رشد را در طول دهه 1930 سرعت بخشید و استانداردهای زندگی را به ویژه برای بسیاری از دهقانانی که به شهرها نقل مکان کردند، افزایش داد. کاهش ناگهانی باروری به دلیل تحصیل زنان و اشتغال آنها در خارج از خانه نیز رشد را تسهیل کرد.

در حالی که بر دستاوردهای برنامه ریزی شوروی که قبلاً تأکید نشده بود، از مزرعه تا کارخانه نیز نشان می دهد. از طریق تجزیه و تحلیل روشمند که در نثر سیال تنظیم شده است، بدترین افراط و تفریط های استالین - مانند جمعی سازی خونین کشاورزی - باعث تحریک رشد نمی شود. توسعه اقتصادی پس از سال 1970 دچار رکود شد، زیرا منابع حیاتی به ارتش منحرف شد و رهبری اتحاد جماهیر شوروی فاقد تفکر اولیه به دنبال سرمایه گذاری های بیهوده بود.

To say that history's greatest economic experiment--Soviet communism--was also its greatest economic failure is to say what many consider obvious. Here, in a startling reinterpretation, Robert Allen argues that the USSR was one of the most successful developing economies of the twentieth century. He reaches this provocative conclusion by recalculating national consumption and using economic, demographic, and computer simulation models to address the "what if" questions central to Soviet history. Moreover, by comparing Soviet performance not only with advanced but with less developed countries, he provides a meaningful context for its evaluation.

Although the Russian economy began to develop in the late nineteenth century based on wheat exports, modern economic growth proved elusive. But growth was rapid from 1928 to the 1970s--due to successful Five Year Plans. Notwithstanding the horrors of Stalinism, the building of heavy industry accelerated growth during the 1930s and raised living standards, especially for the many peasants who moved to cities. A sudden drop in fertility due to the education of women and their employment outside the home also facilitated growth.

While highlighting the previously underemphasized achievements of Soviet planning, Farm to Factory also shows, through methodical analysis set in fluid prose, that Stalin's worst excesses--such as the bloody collectivization of agriculture--did little to spur growth. Economic development stagnated after 1970, as vital resources were diverted to the military and as a Soviet leadership lacking in original thought pursued wasteful investments.