Facets of Eros: Phenomenological Essays

در عصری که ظاهراً انقلاب جنسی را تجربه می‌کند، حجمی از مقالات متفکرانه درباره اروس نه تنها بی‌جا نیست، بلکه شاید کمکی مثبت به درک انسان معاصر باشد. این اعتقاد ویراستاران این بود که دیدگاه علمی جنسیت، همانطور که در مطالعات ارزشمندی مانند مطالعات مسترز و جانسون ترویج شده است، نیاز به مکمل و دیدگاه قابل توجهی دارد. این دیدگاه در اینجا توسط نویسندگانی از اروپا و آمریکا، نویسندگان حوزه‌های مختلف، مانند فلسفه، روان‌شناسی، و حتی موسیقی‌شناسی ارائه می‌شود، که همگی با هم متحد هستند، زیرا رویکردشان به مسئله اروس دارای گرایش پدیدارشناسی است. در ابتدا ممکن است عجیب به نظر برسد که موسیقی شناسی در مورد اروس حرف زیادی برای گفتن داشته باشد. درست است، موسیقی شناسی «علم» موسیقی بوده است، حداقل از نظر قصد. با این حال، در یک دیدگاه بزرگتر از این رشته، مشکلات فلسفی و زیبایی شناختی نیز برای آن مهم است، و این به ویژه اگر با انزو پاچی موافق باشیم که فرهنگ ما به اروس بستگی دارد. یقیناً فرهنگ موسیقی، همانطور که کی یرکگور اشاره کرده است، تجسم چیزی است که تمدن غربی به عنوان حس نفسانی شناخته است. و دون جیووانی موتزارت تجسم آن است. در ظاهر، درک کار فیلسوف در این زمینه برای ما آسان تر است. و البته، انتظار می رود که روانشناس بیشتر از هر کس دیگری با مسائل جنسی برخورد کند.

In an age which is supposedly experiencing a sexual revolution, a volume of thoughtful essays on eros is not only not out of place but perhaps is a positive contribution to the understanding of contempor­ ary man. It was the conviction of the editors that the scientific view of sexuality, as promoted in such valuable studies as those conducted by Masters and Johnson, needed considerable supplement and per­ spective. The perspective is here furnished by writers from both Europe and America, authors from various fields, such as philosophy, psychology, and even musicology, all of whom are united, in that their approach to the problem of eros is phenomenologically oriented. At first it might well seem strange that musicology would have much to say about eros. It is true, musicology has been the "science" of music, at least in intent. Yet in a larger view of the discipline, philo­ sophical and aesthetic problems are also important to it, and this particularly if we agree with Enzo Paci, that our very culture depends on eros. Surely musical culture, as pointed out by Kierkegaard, is the embodiment of what western civilization has known as sensuality; and Mozart's Don Giovanni is its incarnation. On the surface it is easier for us to grasp the work of the philosopher in this area; and, of course, one expects the psychologist to deal with sexuality more explicitly than anyone else.