Existence, Meaning, Excellence: Aristotelian Reflections on the Meaning of Life

این کتاب به پرسش «همیشگی» معنای زندگی از دیدگاه تفسیری بدیع از غایت‌شناسی ارسطو می‌پردازد. نویسنده با این پیش‌فرض که هسته مدرنیته و تخیل اخلاقی مدرن، آنتروپی معنا و احساس بی‌معنی است، به طور انتقادی با آثار اگزیستانسیالیست‌های پس از جنگ، به ویژه آثار آلبر کامو و مارتین هایدگر، درگیر می‌شود تا استدلال کند. که تحلیل‌های آن‌ها قانع‌کننده نیستند و بنابراین باید با استفاده از مفروضات مختلف بر اساس مفهوم زندگی شکوفا به مسئله معنای هستی پرداخت. از این دیدگاه ارسطویی، هستی، معنا، تعالی از نقد آلاسدیر مک اینتایر از مدرنیته، همراه با برداشت‌های او از عمل و وحدت روایی زندگی و سنت استفاده می‌کند تا روایتی فلسفی بدیع از هستی، معنا و تعالی ارائه کند. - گزارشی که برای کمک به بحث‌ها (بین دیدگاه‌های کانتی و نیچه) در مورد ماهیت هنر و نبوغ، با استفاده از نبوغ موتزارت به‌عنوان تصویرسازی استفاده می‌شود.

یک تعامل جذاب و قدرتمندانه با اگزیستانسیالیست‌ها این کتاب با اندیشه‌ای که از سنت «فضیلت» برای بررسی پرسش‌های معنا، و نیز پرسش‌های گسترده‌تر در فلسفه استفاده می‌کند، برای فیلسوفان و نظریه‌پردازان اجتماعی که علاقه‌مند به اگزیستانسیالیسم، فلسفه اخلاق و گزارش‌هایی از «خیر» بر اساس مفاهیم هستند جذاب خواهد بود. شکوفایی انسان.

This book addresses the ‘perennial’ question of the meaning of life from the point of view of a novel interpretation of Aristotle’s teleology. Beginning with the premise that at the core of modernity and modern moral imagination are the entropy of meaning and the sense of meaninglessness, the author critically engages with the work of the post-war existentialists, chiefly that of Albert Camus and Martin Heidegger, to argue that their analyses are unconvincing and that the question of the meaning of being should therefore be approached using different assumptions, based on the notion of flourishing life. From this Aristotelian outlook, Existence, Meaning, Excellence employs Alasdair MacIntyre’s critique of modernity, together with his conceptions of practice and the narrative unity of life and tradition to provide a novel philosophical account of existence, meaning and excellence - an account which is used to contribute to debates (between Kantian and Nietzschean perspectives) on the nature of art and genius, with Mozart’s genius being used by way of illustration.

A fascinating and powerfully argued engagement with existentialist thought that draws on the ‘virtue’ tradition to explore questions of meaning, as well as wider questions within philosophy, this book will appeal to philosophers and social theorists with interests in existentialism, moral philosophy and accounts of ‘the good’ based on the notions of human flourishing.