Exercise Testing and Training in Coronary Heart Disease

این مطالعه در مورد "آزمایش ورزش و آموزش در بیماری عروق کرونر قلب" مجموعه‌ای قابل توجه از مطالعات تحقیقاتی متعدد، عمدتاً از آزمایشگاه‌های اروپا و ایالات متحده در دهه گذشته یا بیشتر است. این موضوع نشان دهنده آگاهی و نگرانی رو به رشد در مورد درک سریع در حال گسترش پاتوفیزیولوژی بیماری آترواسکلروتیک عروق کرونر است. از آنجایی که ورزش عضلانی متابولیسم هوازی عضلات اسکلتی و میوکارد را افزایش می‌دهد، جریان بیشتری از خون اکسیژن‌دار برای هر یک مورد نیاز است. اما بیماری عروقی زمینه ای این پاسخ ها را محدود می کند. این پارادوکس ضمنی در اینجا به صراحت بررسی می شود. بررسی این روابط در بیماران علامت دار به دلیل خطرات احتمالی و گاهاً واقعی مستلزم مراقبت و احتیاط است. بر این اساس، ارزیابی غیرمستقیم، به‌ویژه با تکنیک‌های غیرتهاجمی، برای شناسایی و نظارت - برای ایمنی بیماران مورد مطالعه - شواهد ایسکمی میوکارد و اختلال در عملکرد بطن چپ تحت استرس اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. ارزیابی کافی مستلزم مطالعات تجربی خوب طراحی شده برای تعیین کمیت روابط واقعی و اندازه‌گیری محدودیت‌های ظرفیت عملکردی و مکانیسم‌های اختلال آن است. علاوه بر این، تغییرات را می توان با درمان القا کرد، خواه این تغییرات دارویی، پزشکی یا جراحی باشد، یا با بازسازی فیزیکی از طریق تمرین ورزشی به دست آید. نه تنها سیستم قلبی عروقی توسط ضایعات عروقی گسسته و منتشر در مکان های مرکزی آسیب می بیند، بلکه درجه اختلال به جای ایستا، پویا است.

This study on "Exercise testing and training in coronary heart disease" is a remarkable compilation of numerous research studies, primarily from labora­ tories in Europe and the United States over the last decade or more. The topic reflects a growing awareness of and concern about the rapidly expanding understanding of the pathophysiology of coronary atherosclerotic heart disease. Since muscular exercise increases aerobic metabolism of myocardial and working skeletal muscles, greater flow of oxygenated blood is required by each; yet underlying vascular disease restricts these responses. This implicit paradox is here considered forthrightly. Examination of these relationships in symptomatic patients requires care and caution, because of the potential and occasionally real risks entailed. Accordingly, indirect assessment, particularly by noninvasive techniques, becomes increasingly important to detecting and monitoring - for the safety of the patients studied - the evidence of myocardial ischemia and impairment of left ventricular function under stress. Adequate assessment requires well-designed experimental studies to quantify true relationships and to measure the limits of functional capacity and the mechanisms of its impairment. Further­ more, alterations can be induced by therapy, whether this be pharmacological, medical or surgical, or achieved by physical reconditioning through exercise training. Not only is the cardiovascular system impaired by discrete and diffuse vascular lesions at central sites, but the degree of impairment is dynamic rather than static.