Evolving Enactivism: Basic Minds Meet Content

انفعالیسم در حال تکامل استدلال می‌کند که پدیده‌های شناختی - ادراک، تصور، به خاطر سپردن - را می‌توان به بهترین نحو در قالب رابط بین اشکال شناختی بی محتوا و دارای محتوا توضیح داد. دانیل هوتو و اریک ماین با تکیه بر کتاب قبلی خود فعالیت افراطی، که پیشنهاد می کند اشکال شناخت بدون محتوا وجود دارد، مزایای توضیحی منحصر به فرد تشخیص این موضوع را نشان می دهند که فقط برخی از اشکال شناخت محتوا دارند در حالی که برخی دیگر - - ابتدایی ترین ها -- نکن. آنها گزارشی از ذهن را به صورت دوگانه ارائه می‌کنند و دیدگاه پیچیده‌ای از ذهنیت را پیشنهاد می‌کنند که در آن این اشکال اساسی بی‌محتوای شناخت با اشکال مرتبط با محتوا تعامل دارند.

هوتو و ماین استدلال می‌کنند که ابتدایی‌ترین شکل‌های شناخت، بر خلاف گزارش رایج کنونی شناخت، شامل جمع‌آوری و پردازش اطلاعاتی نیست که سپس مورد استفاده، استفاده مجدد، ذخیره‌سازی و نمایش در مغز قرار می‌گیرد. . در عوض، شناخت پایه بی محتوا است - اساساً تعاملی، پویا و رابطه ای. هوتو و مایین در پیشبرد پرونده یک گزارش کاملاً فعال از شناخت، تعدیل‌های مهمی را برای مفهوم شناخت ما پیشنهاد می‌کنند و برای بازاندیشی انقلابی خود پشتیبانی نظری ارائه می‌کنند، و بر ظرفیت آن برای توضیح ذهن‌های اساسی با عبارات طبیعت‌گرایانه تأکید می‌کنند. آنها قدرت توضیحی بینش دوگانه شناخت را نشان می‌دهند و نشان می‌دهند که چگونه ابزارهای قدرتمندی برای درک پدیده‌های شناختی اساسی بدون معرفی اسرار غیرقابل حل علمی در ترکیب ارائه می‌دهد.

Evolving Enactivism argues that cognitive phenomena -- perceiving, imagining, remembering -- can be best explained in terms of an interface between contentless and content-involving forms of cognition. Building on their earlier book Radicalizing Enactivism, which proposes that there can be forms of cognition without content, Daniel Hutto and Erik Myin demonstrate the unique explanatory advantages of recognizing that only some forms of cognition have content while others -- the most elementary ones -- do not. They offer an account of the mind in duplex terms, proposing a complex vision of mentality in which these basic contentless forms of cognition interact with content-involving ones.

Hutto and Myin argue that the most basic forms of cognition do not, contrary to a currently popular account of cognition, involve picking up and processing information that is then used, reused, stored, and represented in the brain. Rather, basic cognition is contentless -- fundamentally interactive, dynamic, and relational. In advancing the case for a radically enactive account of cognition, Hutto and Myin propose crucial adjustments to our concept of cognition and offer theoretical support for their revolutionary rethinking, emphasizing its capacity to explain basic minds in naturalistic terms. They demonstrate the explanatory power of the duplex vision of cognition, showing how it offers powerful means for understanding quintessential cognitive phenomena without introducing scientifically intractable mysteries into the mix.