Evoked Potential Manual: A Practical Guide to Clinical Applications

پتانسیل های برانگیخته پتانسیل هایی هستند که از سیستم عصبی محیطی یا مرکزی مشتق می شوند. آنها زمان با یک محرک بیرونی قفل شده اند و می توانند تحت تأثیر نیات ذهنی قرار گیرند. پتانسیل های برانگیخته در چند سال اخیر به طور فزاینده ای برای تشخیص بالینی محبوب شده اند. پتانسیل های برانگیخته از سیستم بینایی توسط چشم پزشکان به منظور بومی سازی ناهنجاری ها در مسیر بینایی استفاده می شود. گوش‌شناس‌ها عمدتاً در پتانسیل‌های برانگیخته شنوایی ساقه مغز نقش دارند، در حالی که متخصصان اطفال، متخصصان نوزادان، نورولوژیست‌ها و نوروفیزیولوژیست‌های بالینی از تحریک چندوجهی استفاده می‌کنند. روانپزشکان و روانشناسان به طور کلی پتانسیل های کندی مانند P300 و CNV را بررسی می کنند. متخصصین بیهوشی از پتانسیل‌های برانگیختگی جسمی و بینایی با تأخیر کوتاه برای نظارت بر اثربخشی بیهوشی استفاده می‌کنند. پتانسیل های برانگیخته دارویی اقدامات بسیار امیدوارکننده ای برای تعیین کمیت اثربخشی اثر دارو بر روی قشر مغز هستند. اورولوژیست ها بیشتر و بیشتر درگیر پتانسیل های برانگیخته حسی تنی پودندال هستند و در بخش مراقبت های ویژه از پتانسیل های برانگیخته به منظور نظارت بر وضعیت عملکردی سیستم عصبی مرکزی بیمار استفاده می شود. این تعداد زیاد امتحانات و آزمون‌ها به وضوح نیاز به دستورالعمل‌ها و استانداردسازی روش‌های مورد استفاده را نشان می‌دهد. متولدی پتانسیل برانگیخته شده توسط نسبت سیگنال ضعیف به نویز نسبی محدود می شود. در بسیاری از بیماری ها این نسبت سیگنال به نویز در طول پیشرفت بیماری به سرعت کاهش می یابد. بنابراین تجهیزات فنی و روش بهینه ضروری است.

Evoked potentials are potentials that are derived from the peripheral or central nervous system. They are time locked with an external stimulus and can be influenced by subjective intentions. Evoked potentials have become increasingly popular for clinical diagnosis over the last few years. Evoked potentials from the visual system are used by ophthalmologists in order to localize the abnormalities in the visual pathway. The otologists are mainly involved in brainstem auditory evoked potentials, while the pediatricians, neonatologists, neurologists and clinical neurophysiologists make use of multimodal stimulation. The psychiatrists and psychologists, generally, examine the slow potentials such as P300 and CNV. Anesthesiologists use short latency somatosensory and visual evoked potentials in order to monitor the effectiveness of the anesthesia. Pharmaco evoked potentials are very promising measures for the quan­ tification of the effectiveness of drug action on the cerebral cortex. Urologists are more and more involved in pudendal somatosensory evoked potentials and in the intensive care unit evoked potentials are used in order to monitor the functional state of the central nervous system of the patient. This overwhelming number of examinations and exam ina tors clearly demonstrates the need for guidelines and standardization of the methods used. The evoked potential metholody is restricted by the relative poor signal to noise ratio. In many diseases this signal to noise ratio decrease rapidly during the progression of the illness. Optimal technical equipment and methodology are therefore essential.