Evidence-Based Counterterrorism Policy

در هشت سال گذشته، هزینه‌های دولت برای توسعه و اجرای مداخله ضد تروریسم افزایش زیادی داشته است. با توجه به این افزایش، دو سوال خط مشی مبتنی بر شواهد وجود دارد که باید به آنها پرداخته شود:

آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد هر یک از این برنامه ها موثر هستند - در به عبارت دیگر، آیا می توان نشان داد که آنها با کاهش تروریسم، جذب تروریست یا بهبود واکنش و مدیریت رویدادهای تروریستی مرتبط هستند؟

آیا این مداخلات دارای اثرات ثانویه یا جانبی است که ممکن است پرهزینه، مضر، غیرقانونی، مفید یا موارد دیگر باشد؟

همانطور که لوم و کندی در یک تحقیق ارزیابی در مورد مداخلات ضد تروریسم کشف کردند، فقط تعداد کمی از مطالعات تجربی درباره تروریسم وجود دارد و تقریباً غیبت کامل وجود دارد. تحقیقات ارزیابی در مورد استراتژی های ضد تروریسم. با توجه به افزایش بسیار زیاد در توسعه و استفاده از برنامه‌های ضد تروریسم و ​​همچنین هزینه‌های مربوط به فعالیت‌های ضد تروریسم، این شگفت‌آور است. حتی نگران کننده تر، ماهیت ارزیابی هایی بود که ما پیدا کردیم. نشان داده شد که برخی از برنامه ها یا هیچ اثر قابل تشخیصی بر تروریسم ندارند یا منجر به افزایش تروریسم می شوند. تاکید بر نیاز به تحقیقات تجربی در ارزیابی مداخلات و سیاست های اطلاع رسانی را نمی توان اغراق کرد و هدف اصلی سیاست ضد تروریسم مبتنی بر شواهد است.