دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Berislav Marusic
سری:
ISBN (شابک) : 0198714041, 9780198714040
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 252
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Evidence and Agency: Norms of Belief for Promising and Resolving به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شواهد و اختیارات: هنجارهای اعتقاد برای وعده و حل و فصل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
شواهد و آژانس به این سؤال مربوط میشود که چگونه
بهعنوان نماینده، هنگام اندیشیدن به اقدامات آیندهمان، باید
شواهد را در نظر بگیریم. فرض کنید در حال قول دادن یا تصمیم به
انجام کاری هستید که انجام آن برای شما دشوار است. برای مثال، فرض
کنید که قول می دهید تا آخر عمر وفادار باشید، یا تصمیم به ترک
سیگار دارید. آیا باید باور داشته باشید که این کار را دنبال
خواهید کرد یا باید باور داشته باشید که شانس خوبی وجود دارد که
این کار را نکنید؟ اگر اولی را باور دارید، به نظر می رسد
غیرمنطقی هستید، زیرا بر خلاف شواهد اعتقاد دارید. با این حال،
اگر دومی را باور کنید، به نظر میرسد که صمیمانه نیستید، زیرا
نمیتوانید صادقانه بگویید که این کار را دنبال خواهید کرد. از
این رو، به نظر می رسد، قول یا تصمیم شما باید نادرست باشد. با
این وجود، ما همیشه چنین وعدهها و قطعنامههایی میدهیم. در
واقع، همانطور که مثال ها نشان می دهد، چنین وعده ها و قطعنامه
هایی برای ما بسیار مهم است. چالش این است که این ناسازگاری آشکار
را در رویه ما برای حل و فصل، توضیح دهیم.
برای مقابله با این چالش، بریسلاو ماروسیچ; تعدادی از پاسخهای
ممکن را در نظر میگیرد، از جمله توسل به «تلاش»، توسل به
غیرشناختگرایی در مورد عقل عملی، توسل به «دانش عملی»، و توسل به
محدودیتهای شواهد در استدلال عملی. او همه اینها را رد می کند و
از راه حلی دفاع می کند که از سنت کانتی و به ویژه سارتر الهام
گرفته شده است: ما به عنوان کارگزار، دیدگاهی متمایز از آنچه
انجام خواهیم داد داریم. اگر چیزی به ما بستگی دارد، ما می توانیم
تصمیم بگیریم که چه کاری انجام دهیم، نه اینکه پیش بینی کنیم که
چه کاری انجام خواهیم داد. اما دلایلی که در پرتو آنها یک تصمیم
عقلانی است با دلایلی که یک پیش بینی در پرتو آن ها عقلانی است
یکسان نیست. به همین دلیل است، به شرطی که انجام کاری برای ما مهم
باشد، می توانیم عقلاً باور کنیم که آن را انجام خواهیم داد، حتی
اگر عقیده ما خلاف شواهد باشد.
Evidence and Agency is concerned with the question of
how, as agents, we should take evidence into account when
thinking about our future actions. Suppose you are promising or
resolving to do something that you have evidence is difficult
for you to do. For example, suppose you are promising to be
faithful for the rest of your life, or you are resolving to
quit smoking. Should you believe that you will follow through,
or should you believe that there is a good chance that you
won't? If you believe the former, you seem to be irrational
since you believe against the evidence. Yet if you believe the
latter, you seem to be insincere since you can't sincerely say
that you will follow through. Hence, it seems, your promise or
resolution must be improper. Nonetheless, we make such promises
and resolutions all the time. Indeed, as the examples
illustrate, such promises and resolutions are very important to
us. The challenge is to explain this apparent inconsistency in
our practice of promising and resolving.
To meet this challenge, Berislav Marusic; considers a number of
possible responses, including an appeal to 'trying', an appeal
to non-cognitivism about practical reason, an appeal to
'practical knowledge', and an appeal to evidential constraints
on practical reasoning. He rejects all these and defends a
solution inspired by the Kantian tradition and by Sartre in
particular: as agents, we have a distinct view of what we will
do. If something is up to us, we can decide what to do, rather
than predict what we will do. But the reasons in light of which
a decision is rational are not the same as the reasons in light
of which a prediction is rational. That is why, provided it is
important to us to do something we can rationally believe that
we will do it, even if our belief goes against the evidence.