Euthanasia in the Netherlands: The Policy and Practice of Mercy Killing

تجربه هلندی بر بحث در مورد اتانازی و مرگ با عزت در سراسر جهان تأثیر گذاشته است، به ویژه در مورد اینکه آیا خودکشی به کمک پزشک و اتانازی باید قانونی یا قانونی شود. بررسی ادبیات، دیدگاه‌های پیچیده و اغلب متناقض را در مورد تجربه هلندی نشان می‌دهد. برخی ادعا می کنند که هلند الگویی را برای جهان ارائه می دهد که باید از آن پیروی کرد. دیگران بر این باورند که هلند به جای وعده، نشان دهنده خطر است و تجربه هلندی پاسخ قطعی در مورد اینکه چرا ما نباید اتانازی فعال و خودکشی با کمک پزشک را بخشی از زندگی خود کنیم، است. با توجه به این دیدگاه های متناقض، روشن شده است که کار میدانی برای ایجاد نظر آگاهانه تر ضروری است. با بررسی تجربه هلندی برای چند سال، و پس از مطالعه کامل ادبیات گسترده منتشر شده به زبان انگلیسی، در تابستان 1999 به مدت یک ماه به هلند رفتم تا وضعیت محلی را درک کنم. من احساس می‌کردم که این مبنایی را فراهم می‌کند که بر اساس آن بتوانم یافته‌های ادبیات موجود را بهتر تفسیر کنم. من از مراکز عمده اخلاق پزشکی و همچنین برخی بیمارستان های تحقیقاتی بازدید کردم و با چهره های برجسته در سیاست و عمل اتانازی صحبت کردم. زمان صرف شده بسیار مفید و غنی بود. من راه کارلوس گومز را دنبال کردم که 1 کتابی را پس از یک ماه تحقیق گسترده در هلند منتشر کرد.

The Dutch experience has influenced the debate on euthanasia and death with dignity around the globe, especially with regard to whether physician-assisted suicide and euthanasia should be legitimized or legalized. A review of the literature reveals complex and often contradictory views about the Dutch experience. Some claim that the Netherlands offers a model for the world to follow; others believe that the Netherlands represents danger, rather than promise, and that the Dutch experience is the definitive answer regarding why we should not make active euthanasia and physician-assisted suicide part of our lives. Given these contradictory views, it has become clear that fieldwork is essential to developing a more informed opinion. Having investigated the Dutch experience for a number of years, and after thoroughly reading the vast literature published in English, I went to the Netherlands for one month in the summer of 1999 to get a feel for the local situation. I felt that this would provide the basis on which I could better interpret the findings of the available literature. I visited the major centers of medical ethics, as well as some research hospitals, and spoke with leading figures in the euthanasia policy and practice. The time spent was extremely beneficial and enriching. I followed in the footsteps of Carlos Gomez, who 1 published a book following one month of extensive research in the Netherlands.