European Strategic Autonomy and Small States' Security: In the Shadow of Power

این کتاب تجزیه و تحلیل می‌کند که آیا حرکت اتحادیه اروپا به سمت خودمختاری استراتژیک اروپا چالشی است یا فرصتی برای کشورهای کوچک عضو آن برای پیشبرد منافع امنیتی‌شان.

این جلد ادراکات کشورهای کوچک از استقلال استراتژیک اروپا را ارائه می‌کند و انتظارات و نگرانی‌های آنها را برجسته می‌کند. این فصل ها بر عمق و وسعت استقلال استراتژیک اروپا، ملاحظات امنیت ملی، ارزیابی تأثیر بر روابط ترانس آتلانتیک، خروجی های مورد انتظار و تأثیر بالقوه آن بر ساختار نهادی اتحادیه اروپا تمرکز دارند. همچنین نشان می‌دهد که چگونه شرایط سیستمی و منافع دولت‌های قدرتمند، خواه متعلق به اتحادیه اروپا (فرانسه، آلمان و لهستان) یا دارای نقش مهمی در معماری امنیتی اروپا (ایالات متحده آمریکا)، فرصت‌ها و محدودیت‌هایی را برای دولت‌های کوچک ایجاد می‌کند. استقلال استراتژیک اروپا به طور خاص، این مطالعه بر منافع متفاوت کشورهای بالتیک (استونی، لتونی و لیتوانی)، بلژیک، دانمارک، یونان، مجارستان و هلند تمرکز دارد. این نشان می‌دهد که در بیشتر موارد، خودمختاری استراتژیک اروپا نه به‌عنوان جایگزینی برای ناتو، بلکه به‌عنوان عنصر مکملی تلقی می‌شود که می‌تواند توسعه قابلیت‌های نظامی ملی، صنایع دفاعی بومی و انعطاف‌پذیری در برابر تهدیدات غیرنظامی را تسهیل کند. در نهایت، این کتاب پیشنهاد می‌کند که رویکردهای ملی نسبت به خودمختاری استراتژیک اروپا عمدتاً از ملاحظات عمل‌گرایانه امنیت ملی و سیاست خارجی ناشی می‌شوند، در حالی که تا حد زیادی ایده‌های استراتژیک بزرگ را نادیده می‌گیرند.

این کتاب بسیار مفید خواهد بود. علاقه به دانشجویان سیاست اروپا، مطالعات امنیتی، و روابط بین‌الملل.

This book analyses whether the EU’s drift towards European strategic autonomy presents a challenge or a window of opportunity for its small member states to advance their security interests.

The volume presents small states’ perceptions of European strategic autonomy, highlighting their expectations and concerns. The chapters focus on the depth and breadth of European strategic autonomy, national security considerations, assessment of the impact on transatlantic relations, the expected outputs, and its potential impact on the EU’s institutional structure. It also shows how systemic circumstances and the interests of powerful states, either belonging to the EU (France, Germany, and Poland) or having a significant say in European security architecture (the US), establish opportunities and constraints for the small states to shape European strategic autonomy. In particular, the study focuses on the diverging interests of the Baltic states (Estonia, Latvia, and Lithuania), Belgium, Denmark, Greece, Hungary, and the Netherlands. It demonstrates that, in most cases, European strategic autonomy is perceived not as an alternative to NATO but as a supplementary element that could facilitate the development of national military capabilities, indigenous defence industries and resilience to non-military threats. Ultimately, the book suggests that national approaches towards European strategic autonomy mainly stem from pragmatic national security and foreign policy considerations, while largely ignoring grand strategic ideas.

This book will be of much interest to students of European politics, security studies, and international relations.