European Macroseismic Scale 1998 (EMS-98)

دسته بندی: ژئوفیزیک
ویرایش:  
نویسندگان: Grünthal Gottfried. (Ed.)  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 101 
زبان: French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 40,000

Cahiers du Center Europeen de Geodynamique et de Seismologie, Vol. 15. - لوکزامبورگ، 1998. - 99 p. مبنای ایجاد EMS مقیاس MSK بود، که خود به‌روزرسانی با تکیه بر تجربیات موجود در اوایل است. دهه 1960 از کاربرد مقیاس مرکالی-کانکانی-زیبرگ (MCS)، مقیاس مرکالی اصلاح شده (MM-31 و MM-56) و مقیاس مدودف، که به عنوان مقیاس GEOFIAN نیز شناخته می شود، از سال 1953. تغییرات جزئی، به سختی قابل توجه است. MSK-64 توسط مدودف در سال‌های 1976 و 1978 پیشنهاد شد. در آن زمان برای بسیاری از کاربران آشکار شد که مقیاس به چندین پیشرفت، وضوح بیشتر و تنظیم نیاز دارد تا تکنیک‌های ساخت‌وساز تازه معرفی شده را در خود جای دهد. تجزیه و تحلیل مشکلات ناشی از کاربرد مقیاس MSK-64 توسط یک پانل تخصصی از کارشناسان طی جلسه ای در ینا در مارس 1980 (منتشر شده در Gerlands Beitr. Geophys., 1981، جایی که پیشنهادات قبلی توسط S.V. مدودف ادغام شدند). توصیه های این گروه از کارشناسان برای تغییر مقیاس عموماً ماهیت جزئی داشتند. این نسخه به‌عنوان بستر اولیه برای فعالیت‌های کارگروه عمل کرد.
یکی از اهداف اصلی ایجاد مقیاس جدید، تغییر نکردن سازگاری درونی مقیاس بود. این منجر به ارزیابی‌های شدت می‌شود که با کاربردهای قبلی مقیاس‌های دوازده درجه‌ای که به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گرفتند متفاوت است و نیاز به طبقه‌بندی مجدد همه ارزیابی‌های شدت قبلی دارد. به هر قیمتی باید از این امر اجتناب کرد. این امر منجر به سردرگمی کامل در تمام مطالعات مربوط به لرزه خیزی و خطر لرزه ای می شود که به شدت به داده های ماکروز لرزه بستگی دارد.
کل فرآیند ایجاد ابتدا EMS-92 و در نهایت EMS-98 تقریباً ده سال ادامه یافت - از جمله چندین استراحت طولانی مدت که برای جمع آوری تجربیات بیشتر ضروری بود. نسخه داده شده EMS باید مرحله نهایی بعدی این فعالیت ها را در به روز رسانی مقیاس نشان دهد. اقدامات ماکروزه ای بیشتر ممکن است بینش عمیق تری نسبت به مسائل پیچیده تخصیص شدت ایجاد کند. کاربردهای آینده یا نیازهای آینده ممکن است مبنایی برای بهبود بیشتر این ابزار جدید در عملکرد لرزه‌شناسی و مهندسی برای طبقه‌بندی اثرات زمین‌لرزه بر انسان، اشیاء در محیط زیست انسان یا ساختمان‌ها به‌عنوان عنصر ضروری جامعه انسانی باشد.

Cahiers du Centre Europeen de Geodynamique et de Seismologie, Vol. 15. — Luxembourg, 1998. — 99 p. The basis for establishing the EMS was the MSK scale, which itself is an update relying on the experiences being available in the early 1960s from the application of the Mercalli-Cancani-Sieberg Scale (MCS), the Modified Mercalli scale (MM-31 and MM-56) and the Medvedev scale, known also as the GEOFIAN-scale, from 1953. Slight, barely noticeably changes to the MSK-64 were proposed by Medvedev in 1976 and 1978. At that time it became evident to many users that the scale needed several improvements, more clarity, and adjustment to incorporate newly introduced construction techniques. An analysis of the problems arising from the application of the MSK-64 scale was made by an Ad-Hoc Panel of Experts during a meeting in Jena in March 1980 (published in Gerlands Beitr. Geophys., 1981, where the earlier proposals by S.V.Medvedev were incorporated). The recommendations for changes of the scale from this group of experts were generally of a minor nature. This version served as the initial platform for the activities of the Working Group.
One of the main intentions for the creation of the new scale was not to change the internal consistency of the scale. This would result in intensity evaluations which would be different from earlier applications of the widely used twelve degree scales and which would require a reclassification of all earlier intensity assessments. This should be avoided at all costs. It would result in a complete confusion in all studies on seismicity and seismic hazard which depend heavily on macroseismic data.
The whole process of establishing first the EMS-92 and finally the EMS-98 went on for almost ten years - including several long lasting breaks, which were essential for gathering further experiences. The given version of the EMS should represent a subsequent final stage of these activities in the scale’s updating. Further macroseismic practice may enable a deeper insight into the complex matters of assigning intensity. Future applications or future needs might be the basis for further improvements of this new tool in the seismological and engineering practice for classifying the effects of earthquakes on humans, on objects in the human’s environment, or on buildings as an essential element of the human society.