Ethnic Mobilization, Violence, and the Politics of Affect: The Serb Democratic Party and the Bosnian War

این کتاب شرح بی‌سابقه‌ای از ریشه‌های حزب دموکراتیک صرب‌ها و دسیسه‌های سیاسی آن ارائه می‌دهد که در خونین‌ترین درگیری اروپا از زمان جنگ جهانی دوم به اوج خود رسید. جنبش ناسیونالیستی به رهبری محکوم بدنام نسل کشی رادوان کاراجیچ در دو سال اول حیات خود، جامعه بوسنی را به شدت متحول کرد. از نظر سیاسی صرب های بوسنی و هرزگوین را یکسان کرد، آنها را برای جنگ بوسنی بسیج کرد و با خشونت یک واحد ژئوپلیتیک جدیدی را ایجاد کرد که امروزه به نام جمهوری صربسکا شناخته می شود. این کتاب از طریق تحلیل ابتکاری و عمیق گفتمان حزب که از ادبیات اخیر در مورد شناخت عاطفی استفاده می کند، استدلال می کند که تولید ترس های وجودی، غرور ملی گرایانه و خصومت های جنبش نسبت به غیر صرب ها برای ایجاد صرب ها به عنوان یک امر محسوس بسیار مهم است. گروهی آماده خشونت این کتاب با افشای این آژانس ناسیونالیستی، تصویری رایج از درگیری‌های قومی را به عنوان درگیری‌های ملت‌های قومی دیرینه به چالش می‌کشد.

This book offers an unprecedented account of the Serb Democratic Party’s origins and its political machinations that culminated in Europe’s bloodiest conflict since World War II. Within the first two years of its existence, the nationalist movement led by the infamous genocide convict Radovan Karadzic, radically transformed Bosnian society. It politically homogenized Serbs of Bosnia-Herzegovina, mobilized them for the Bosnian War, and violently carved out a new geopolitical unit, known today as Republika Srpska. Through innovative and in-depth analysis of the Party’s discourse that makes use of the recent literature on affective cognition, the book argues that the movement’s production of existential fears, nationalist pride, and animosities towards non-Serbs were crucial for creating Serbs as a palpable group primed for violence. By exposing this nationalist agency, the book challenges a commonplace image of ethnic conflicts as clashes of long-standing ethnic nations.