Essays on art, race, politics, and world affairs

در میان پرکارترین نویسندگان آمریکایی، لنگستون هیوز تقریباً در همه ژانرهای نویسندگی مورد توجه و تحسین بین المللی قرار گرفت. در حالی که محققان و عموم خوانندگان از دسترسی نسبتا آسان به بیشتر نوشته های او لذت برده اند، کار هیوز در یک ژانر «مقاله» تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفته است. هیوز از نوشته‌های رادیکال خود در تمجید از ایدئولوژی سوسیالیستی انقلابی در دهه 1930 گرفته تا محافظه‌کارانه‌تر و منتشرنشده‌تر «نویسندگان سیاه‌پوست در دنیای پریشان» که یک سال قبل از مرگش نوشت، از فرم مقاله به‌عنوان وسیله‌ای برای اظهارنظر استفاده کرد. در مورد مسائل معاصر که او در مراحل مختلف زندگی حرفه ای خود بیشترین اهمیت را پیدا کرد.

هیوز برخی از قدرتمندترین انتقادات خود را از استثمار و ستم اقتصادی و نژادی از طریق مقالات استادانه خود ارائه کرد. این مقاله به عنوان یک فرم ادبی بود که به هیوز اجازه داد تا کمک های اساسی آمریکایی های آفریقایی تبار را در ادبیات، موسیقی، فیلم و تئاتر مستند کند و مشکلات عظیمی را که هنرمندان سیاهپوست در به رسمیت شناختن، دستمزد منصفانه و پیشرفت حرفه ای با آن مواجه بودند، شرح دهد. این مشارکت ها سرانجام، در مقالات خاصی بود که هیوز شخصیت منحصر به فرد و دوست‌داشتنی شاعر بلوز در تبعید را به‌طور کامل نشان داد.

بسیاری از مقالات و دیگر قطعات غیرداستانی کوتاه موجود در این جلد، مدت‌های طولانی است. چاپ نشده است و برای اکثر خوانندگان جدید خواهد بود. از طریق آنها، لنگستون هیوز اعتقاد به پتانسیل سیاسی نویسندگان آمریکایی آفریقایی تبار را که در طول چهل و شش سال زندگی حرفه ای نویسندگی او ثابت ماند، دوباره تأیید کرد: "مسئولیت ما یک مسئولیت اجتماعی و همچنین ادبی است." چنین اعتقادی در همه جا طنین انداز است. در این جلد "وصیتی واقعی از مردی متعهد به توانایی های زبان برای ایجاد آگاهی اجتماعی و در نهایت مجبور کردن تغییرات اجتماعی".

Among the most prolific of American writers, Langston Hughes gained international attention and acclaim in nearly every genre of writing. While scholars and general readers have enjoyed relatively easy access to most of his writings, Hughes's work in one genre "the essay" has gone largely unnoticed. From his radical pieces praising revolutionary socialist ideology in the 1930s to the more conservative, previously unpublished "Black Writers in a Troubled World," which he wrote a year before his death, Hughes used the essay form as a vehicle through which to comment on the contemporary issues he found most pressing at various stages of his career.

Hughes generated some of his most powerful critiques of economic and racial exploitation and oppression through his masterful essays. It was the essay as a literary form that allowed Hughes to document the essential contributions made by African Americans to literature, music, film, and theater, and to chronicle the immense difficulties black artists faced in gaining recognition, fair remuneration, and professional advancement for these contributions. Finally, it was in certain essays that Hughes most fully represented the unique and endearing persona of the blues-poet-in-exile.

Many of the essays and other pieces of short nonfiction included in this volume have long been out of print and will be new to most readers. Through them, Langston Hughes reaffirmed a belief in the political potential of African American writers that remained consistent throughout his forty-six-year professional writing career: "Ours is a social as well as a literary responsibility." Such a belief resounds everywhere in this volume "a true testament of a man committed to the capabilities of language to generate social awareness and, ultimately, to compel social change."