Engineering Simulations as Scientific Instruments: A Pattern Language: With Kieran Alden, Paul S. Andrews, James L. Bown, Alastair Droop, Richard B. Greaves, Mark Read, Adam T. Sampson, Jon Timmis, Alan F.T. Winfield

این کتاب CoSMoS (مدل‌سازی و شبیه‌سازی سیستم‌های پیچیده) را توضیح می‌دهد، یک رویکرد مبتنی بر الگو برای مهندسی شبیه‌سازی‌های قابل اعتماد که هم از نظر علمی برای محقق مفید است و هم از نظر علمی برای اشخاص ثالث معتبر است. این رویکرد بر سه جنبه کلیدی برای توسعه شبیه‌سازی به عنوان یک ابزار علمی تأکید می‌کند: استفاده از مدل‌های صریح برای گرفتن دامنه علمی، پلت فرم شبیه‌سازی مهندسی شده، و نتایج تجربی شبیه‌سازی‌های در حال اجرا. استفاده از استدلال برای ارائه شواهدی مبنی بر اینکه ابزار علمی برای هدف مناسب است. و همکاری نزدیک دانشمندان حوزه و مهندسان نرم افزار شبیه سازی.

در قسمت اول، نویسندگان یک نمای کلی مدیریتی ارائه می دهند: منطق و مزایای استفاده از رویکرد CoSMoS، و یک مثال کوچک کار شده برای نشان دادن آن در عمل بخش دوم فهرستی از الگوهای اصلی است. بخش سوم الگوهای کمکی خاص‌تری را فهرست می‌کند و مسیرهای ممکن برای شبیه‌سازی را نشان می‌دهد. سرانجام بخش چهارم CellBranch را مستند می کند، یک مطالعه موردی مهم که با استفاده از رویکرد CoSMoS توسعه یافته است.

This book describes CoSMoS (Complex Systems Modelling and Simulation), a pattern-based approach to engineering trustworthy simulations that are both scientifically useful to the researcher and scientifically credible to third parties. This approach emphasises three key aspects to this development of a simulation as a scientific instrument: the use of explicit models to capture the scientific domain, the engineered simulation platform, and the experimental results of running simulations; the use of arguments to provide evidence that the scientific instrument is fit for purpose; and the close co-working of domain scientists and simulation software engineers.

In Part I the authors provide a managerial overview: the rationale for and benefits of using the CoSMoS approach, and a small worked example to demonstrate it in action. Part II is a catalogue of the core patterns. Part III lists more specific “helper” patterns, showing possible routes to a simulation. Finally Part IV documents CellBranch, a substantial case study developed using the CoSMoS approach.