Energy Conservation Indicators II

شاخص‌های صرفه‌جویی انرژی روشی است برای تجزیه داده‌های مصرف انرژی به اجزای آن‌ها به همان روشی که ناشی از نوسانات سالانه آب و هوا، چرخه تجاری، تغییرات ساختاری در اقتصاد و موارد دیگر است. بهره وری انرژی. این روش برای اولین بار برای تمام دوازده کشور عضو جوامع اروپایی برای دوره 1979 تا 1985 اعمال می شود. این روش نشان دهنده ابزاری برای نظارت طولانی مدت بر تلاش ها برای رسیدن به هدف تعیین شده توسط شورای وزیران جامعه اروپا است. برای دستیابی به بهبود 20 درصدی در شدت تقاضای انرژی نهایی بین سال‌های 1985 و 1995. علاوه بر این، کمیسیون جوامع اروپایی از آن برای ملاحظات مربوط به سیاست‌های حفظ انرژی برای جامعه استفاده می‌کند. نتایج تحلیل های انجام شده نشان داد که در صورت حاکم شدن روندهای فعلی در سال های آتی، به هدف تعیین شده توسط شورا نمی توان دست یافت. دلایل کاهش تاثیر تغییرات ساختاری به سمت تولید کم انرژی و افزایش سطح آسایش مصرف کننده انرژی در بخش های مسکونی و خصوصی حمل و نقل است.

Energy Conservation Indicators is a methodology to break down energy consumption data into their component parts in the same way as those which are due to annual weather fluctuations, business cycle, structural changes in the economy and higher energy efficiency. This methodology is applied for the first time to all twelve Member Countries of the European Communities for the period 1979 to 1985. It represents a tool for a long-term monitoring of the efforts towards the goal set by the Council of Ministers of the European Community to achieve a 20% improvement in intensity of final energy demand between 1985 and 1995. In addition, it is used by the Commission of the European Communities for considerations regarding energy conservation policies for the Community. The results of the analysis performed showed that the goal set by the Council cannot be reached if the current trends prevail in the years to come. The reasons are the declining impact of structural changes towards less energy-intensive production and the increasing level of energy-consuming comfort in the residential and private transportation sectors.