Endosonography in Obstetrics and Gynecology

بیش از 25 سال پیش، زمانی که روش‌های تشخیصی اولتراسوند برای اولین بار در زنان و زایمان معرفی شدند، تعداد کمی از پیشگامان این تکنیک‌ها تصور می‌کردند که تشخیص سونوگرافی چه اهمیتی دارد. به زودی مشخص شد که اندام‌های لگن کوچک را می‌توان با قرار دادن پروب‌ها در روزنه‌های طبیعی بدن نسبت به سونوگرافی شکم به نفع بسیار بیشتری دید. بهره‌برداری کامل از ویژگی‌های فیزیکی فراصوت باید منتظر پیشرفت‌های فناوری بود، همانطور که اغلب در تاریخ سونوگرافی وجود داشت. آندوسونوگرافی به شکلی که امروزه در دسترس ماست، مزایای آندوسکوپی و سونوگرافی را با هم ترکیب می کند. سطح انعکاس نور بعدی، زمانی که حد ان دوسکوپی است، هیچ مانعی برای اولتراسوند نشان نمی دهد. طیف وسیعی از روش های تشخیصی و درمانی را می توان از طریق سونوگرافی هدایت کرد. اکنون می توان جریان خون در عروقی که در عمق لگن کوچک قرار دارند با استفاده از سونوگرافی دوبلکس واژینال اندازه گیری شد.

More than 25 years ago, when ultrasound diagnostic methods were first intro­ duced into gynecology and obstetrics, few of the pioneers of these techniques sus­ pected what importance sonographic diagnosis was destined to assume. It was soon recognized that the organs of the lesser pelvis could be visualized to much greater advantage by inserting probes into the natural bodily orifices than by abdominal sonography. Full exploitation of the physical properties of ultra­ sound had to wait, as so often in the history of sonography, for technological ad­ vances. Endosonography in the form available to us today combines the advantages of endoscopy and sonography. The next light-reflecting surface, once the limit of en­ doscopy, represents no barrier to ultrasound. A whole range of both diagnostic and therapeutic procedures can be sonographically guided. Blood flow in vessels lying deep in the lesser pelvis can now be measured by means of vaginal duplex sonography.