Empiricism, Logic and Mathematics: Philosophical Papers

نقشی که هانس هان در حلقه وین بازی کرد همیشه به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است. از چند جهت مهم بود. در وهله اول، هان به سه نفر از طراحان اصلی دایره تعلق داشت. او و دوستانش، فیلیپ فرانک و اتو نورات، به عنوان دانشجو در دانشگاه وین و در طول دهه اول قرن حاضر، کم و بیش به طور منظم برای بحث درباره مسائل فلسفی ملاقات می کردند. هنگامی که هان اولین پست استادی خود را در دانشگاه چرنوویتز در شمال شرق امپراتوری اتریش پذیرفت و مسیرهای سه دوست از هم جدا شد، آنها تصمیم گرفتند در آینده ای به چنین بحث های غیررسمی ادامه دهند - شاید در یک گروه تا حدودی بزرگتر و با همکاری یک فیلسوف از دانشگاه. اتفاقات مختلف اجرای پروژه را به تاخیر انداخت. هان در طول جنگ جهانی اول به ارتش اتریش فرستاده شد. هان در جبهه ایتالیا مجروح شد. در اواخر جنگ، پیشنهادی از دانشگاه بن را پذیرفت که به پاس قدردانی از 1 دستاوردهای ریاضی قابل توجه او، در بن ماند. در بهار 1921 هنگامی که او به وین بازگشت و کرسی ریاضیات را در دانشگاه خود داشت.در آنجا، در سال 1922، با مرگ آدولف استور و هان، استادی ماخ بولتزمن برای فلسفه علوم استقرایی خالی شد. فرصتی برای تحقق نقشه قدیمی خود و دوستانش دید.

The role Hans Hahn played in the Vienna Circle has not always been sufficiently appreciated. It was important in several ways. In the ftrst place, Hahn belonged to the trio of the original planners of the Circle. As students at the University of Vienna and throughout the fIrst decade of this century, he and his friends, Philipp Frank and Otto Neurath, met more or less regularly to discuss philosophical questions. When Hahn accepted his fIrSt professorial position, at the University of Czernowitz in the north­ east of the Austrian empire, and the paths of the three friends parted, they decided to continue such informal discussions at some future time - perhaps in a somewhat larger group and with the cooperation of a philosopher from the university. Various events delayed the execution of the project. Drafted into the Austrian army during the first world war" Hahn was wounded on the Italian front. Toward the end of the war he accepted an offer from the University of Bonn extended in recognition of his remarkable 1 mathematical achievements. He remained in Bonn until the spring of 1921 when he returm:d to Vienna and a chair of mathe­ matics at his alma mater. There, in 1922, the Mach-Boltzmann professorship for the philosophy of the inductive sciences became vacant by the death of Adolf Stohr; and Hahn saw a chance to realize his and his friends' old plan.