Emilie du Châtelet between Leibniz and Newton

امیلی دو شاتله یکی از تاثیرگذارترین زن فیلسوف عصر روشنگری بود. نوشته های او در مورد فلسفه طبیعی، فیزیک و مکانیک تأثیر تعیین کننده ای بر بحث های علمی مهم قرن هجدهم گذاشت. به ویژه، او در مجادله بین نیوتن و لایبنیتس، یکی از گفتمان های علمی بنیادی آن زمان، موضعی مبتکرانه و برجسته گرفت.

مشارکت های این جلد بر این «چرخش لایبنیتی» متمرکز است. آنها ماهیت و انگیزه سنتز امیلی دو شاتله از فلسفه نیوتنی و لایبنیتی را تحلیل می کنند. جدای از فیزیک نهادها، آنها به ترجمه مشروح امیلی دو شاتله از اصول آیزاک نیوتن می پردازند.

فصول ارائه شده در اینجا به طور جمعی نشان می دهد که کار او یک کتاب بود. سهم اساسی در میانجیگری بین مواضع تجربی و عقل گرا در تاریخ علم.

Emilie du Châtelet was one of the most influential woman philosophers of the Enlightenment. Her writings on natural philosophy, physics, and mechanics had a decisive impact on important scientific debates of the 18th century. Particularly, she took an innovative and outstanding position in the controversy between Newton and Leibniz, one of the fundamental scientific discourses of that time.

The contributions in this volume focus on this "Leibnitian turn". They analyze the nature and motivation of Emilie du Châtelet's synthesis of Newtonian and Leibnitian philosophy. Apart from the Institutions Physiques they deal with Emilie du Châtelet's annotated translation of Isaac Newton's Principia.

The chapters presented here collectively demonstrate that her work was an essential contribution to the mediation between empiricist and rationalist positions in the history of science.