دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Durkheim. Emile, Fournier. Marcel سری: Histoire de la pensée ISBN (شابک) : 9782213615370, 2213615373 ناشر: Fayard سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 0 زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب امیل دورکیم: 1858-1917: دورکیم، امیل
در صورت تبدیل فایل کتاب Emile Durkheim: 1858-1917 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب امیل دورکیم: 1858-1917 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
امیل دورکیم، پسر و نوه یک خاخام، که در اپینال در سال 1858 به دنیا آمد، از پیروی از مسیر خانواده امتناع کرد. آگرژه در فلسفه، استاد علوم اجتماعی در بوردو شد و شروع به نوشتن آثار خود در زمینه جامعه شناسی کرد. او که می دانست چگونه خود را با غیورترین همکاران (سلستین بوگله، پل فاوکونه، موریس هالبواکس، رابرت هرتز، هانری هوبرت، پل لاپی، امانوئل لوی، مارسل ماوس، پل ریچارد، فرانسوا سیمیاند و غیره) احاطه کند، با آنها خلق کرد. در سال 1896 یک بررسی، L'Année sociologique، و آنچه را که به عنوان مکتب جامعه شناسی فرانسوی شناخته می شود، تشکیل داد. به همین دلیل است که مارسل فورنیه نه تنها به مرد، بلکه به همه کسانی که او را احاطه کرده اند و با او در تأسیس این مکتب فکری جدید که اغلب در آن زمان به عنوان "رئالیسم اجتماعی" شناخته می شد، مشارکت داشتند. نویسنده در این بیوگرافی، اعم از فکری و جمعی، از زندگی و آثار قابل توجه بنیانگذار جامعه شناسی در فرانسه، زندگی مذهبی (1912)، با گذر از قواعد روش جامعه شناختی (1895) و خودکشی ( Le Suicide ) چیزی نمی گذارد. 1897)، نگرانی های اصلی دورکیم (فرد، خانواده، کار، سیاست، اخلاق، مذهب، بیماری، جنگ، مرگ) امروزه با شدت یکسان طنین انداز است. اگر این زندگی بیش از هر چیز وقف تحقیق و تعلیم است که در اینجا کشف می کنیم، موجودی است که بدون جانبداری، صادقانه متعهد است: در ماجرای دریفوس، در جدایی کلیسا از دولت، در ظهور سوسیالیسم. در فرانسه. در نهایت، دورکیم که عمیقاً تحت تأثیر غم و اندوه و تراژدی قرار گرفته است، تحمل بدبختیهای یک زندگی - از دست دادن پسرش در جنگ -، یک جامعه و یک دوره را دشوار خواهد یافت.
Fils et petit-fils de rabbin, né à Épinal en 1858, Émile Durkheim refuse de suivre la voie familiale. Agrégé de philosophie, il devient professeur de sciences sociales à Bordeaux et commence la rédaction de ses ouvrages de sociologie. Sachant s'entourer des collaborateurs les plus zélés (Célestin Bouglé, Paul Fauconnet, Maurice Halbwachs, Robert Hertz, Henri Hubert, Paul Lapie, Emmanuel Lévy, Marcel Mauss, Paul Richard, François Simiand, etc.), il crée avec eux en 1896 une revue, L'Année sociologique, et forme ce qu'il est convenu d'appeler l'école française de sociologie. Voilà pourquoi Marcel Fournier s'intéresse non seulement à l'homme, mais aussi à tous ceux qui l'ont entouré et ont participé avec lui à la fondation de cette nouvelle école de pensée, souvent qualifiée à l'époque de " réalisme social ". Dans cette biographie, à la fois intellectuelle et collective, l'auteur ne laisse rien au hasard de la vie et de l'œuvre considérable du fondateur de la sociologie en France.De De La Division du travail social (1893) aux Formes élémentaires de la vie religieuse (1912), en passant par Les Règles de la méthode sociologique (1895) et Le Suicide (1897), les préoccupations majeures de Durkheim (l'individu, la famille, le travail, la politique, la morale, la religion, la maladie, la guerre, la mort) résonnent aujourd'hui avec autant d'acuité. Si c'est une vie avant tout consacrée à la recherche et à l'enseignement que l'on découvre ici, c'est aussi une existence qui, sans être partisane, est sincèrement engagée : dans l'affaire Dreyfus, dans la séparation de l'Église et de l'État, dans la montée du socialisme en France. Enfin, profondément marqué par la mélancolie et la tragédie, Durkheim parviendra difficilement à supporter les malheurs d'une vie - la perte de son fils à la guerre -, d'une société et d'une époque.