EMBARRASSING CONFESSIONS OF A MARINE LIEUTENANT : operation branding iron, 2.1a

یک افسر پیاده نظام تفنگداران دریایی به شهوت خود برای کشتن اعتراف می کند و همه چیز را در معرض دید قرار می دهد، میل خود را به ضرب و شتم چهره رئیس خود و شکست دادن کارکنان گردان، تمایل خود برای به خطر انداختن غیرنظامیان افغان برای نجات تفنگداران دریایی، تمایل سوزان خود به برنده شدن در یک بازی مرغ همجنس گرا به هر قیمتی شده، ماموریت شخصی او برای میخکوب کردن خبرنگار رزمی که به یگانش ملحق شده است، برانگیختگی جنسی او با دیدن ED (مرگ دشمن)، و ناتوانی او در جدی گرفتن چیزها. در حین طراحی و اجرای آخرین عملیات رزمی استقرار خود در افغانستان؛ یک حمله شبانه هلیکوپتر به نام Operation Branding Iron Part 2.1A. (ادامه از نشنال جئوگرافیک \"میدان جنگ افغانستان\") این بدون شک صادقانه ترین و خام ترین روایتی از افکار و اعمال یک افسر در طول جنگ است که تا به حال نوشته شده است. پس از انتشار این کتاب، گزینه های شغلی دانی اومالی اکنون به فروش پایین و ساخت و ساز کار روزانه کاهش یافته است. هنوز مشخص نیست که او چگونه بدون دادگاه نظامی از تفنگداران دریایی خارج شده است. افسران ارشد او را مورد انتقاد قرار خواهند داد، مورخان نظامی شوکه خواهند شد و همه غیرنظامیان 100% مطمئن خواهند بود که او روانی است. خوشبختانه این کتاب برای مخالف موارد ذکر شده در بالا نوشته شده است. برای بچه های سرباز نوشته شده است. افسرانی که به اندازه کافی شجاع هستند که بخوانند، یا گریه می‌کنند تا بخوابند، به عکس دانی تکان می‌خورند، یا از دوستانشان می‌خواهند که آنها را برای دریافت جایزه با V بنویسند، زیرا شجاعت اخلاقی برای به پایان رساندن کتاب دارند. این کتاب یک کتاب قابل دسترسی است. - تقدیم به همه سربازان وظیفه، و یک تمجید از شما برای هر افسری که تا به حال یک کتاب درست سیاسی و کامل نوشته است، "من یک رهبر بزرگ هستم" در مورد جنگ. هر یک از آن تندخوهای لعنتی کتابی برای غیرنظامیان نوشتند که حتی یک نفر از سربازان تا به حال درباره آن حرفی نزد. حقیقت این است که تفنگداران دریایی بیش از آنکه عاشق pvssy باشند، کشتن را دوست دارند. آنها خیال پردازی می کنند که شورشیان را با 240 روی پست سرنگون کنند در حالی که 70 باکره به نوبت آنها را منفجر می کنند. مردم را رها کنید، آنها ما را قضاوت می کنند و می گویند که ما روانی هستیم تا زمانی که فیلم سر بریدن داعش را تماشا کنند، و سپس از ما التماس می کنند که از قفس خود بیرون بیاییم تا با آدم های بد بجنگیم. در آن زمان ما به خط مقدم شرارت می رویم و همه آنها را با لبخند می کشیم. از خواندن آن لذت ببرید برادران من، این یکی برای شماست.

A Marine Infantry Officer confesses his lust for killing and f!cking everything in sight, his desire to beat his boss's face in and frag the battalion staff, his willingness to risk Afghan civilians in order to save Marines, his burning desire to win a game of gay chicken at all costs, his personal mission to nail the combat reporter who joined his unit, his sexual arousal at the sight of ED (Enemy Death), and his inability to take serious things seriously; while planning and executing the last combat operation of his deployment in Afghanistan; a nighttime helicopter raid named, Operation Branding Iron Part 2.1A. (Continued from National Geographic's "Battlefield Afghanistan") This is undoubtedly the most honest and raw account of an Officer's thoughts and actions during combat that has ever been written. After publishing this book, Donny O'Malley's job options are now reduced to low level sales and day labor construction. It is still unclear how he ever made it out of the Marines without court martial. Senior officer's will slam him, military historians will be shocked, and all civilians will be 100% certain he's psychotic. Fortunately, the book is written for the opposite of those mentioned above. It’s written for Enlisted guys. Officers who are brave enough to read will either cry themselves to sleep, jerk themselves off to Donny's picture, or will ask their buddies to write them up for an award with V for having the moral courage to finish the book.This book is a reach-around to all enlisted, and a F!CK YOU to every Officer who has ever written a politically correct, full-of-sh!t, “I’m a great leader,” book about combat. Every single one of those fucking jerkoffs wrote a book for civilians that not a single enlisted guy ever gave two-shits about. The truth is that Marines love killing more than they love pvssy; they fantasize about mowing down insurgents with a 240 on post while 70 virgins take turns blowing them.This is who we are, and I’m sick and tired of nerdy book writers hiding our reality from the public. F!ck the public, they’ll judge us and say we’re psychotic until they watch an ISIS beheading video, and then they'll beg us to come out of our cage to fight the bad guys. At which time we’ll head to the front line of evil and kill them all with a smile. Enjoy the read my brothers, this one's for you.