Electrophosphorescent Polymers Based on Polyarylether Hosts

این پایان‌نامه مجموعه‌ای از میزبان‌های پلی‌آری‌التر جدید و غیر مزدوج را معرفی می‌کند که مشمول محدودیت‌های انرژی سه‌گانه میزبان‌های پلیمری مزدوج سنتی نیستند. در نتیجه این پیشرفت بزرگ، مشکل دیرینه انتقال انرژی سه گانه در حال حاضر برطرف شده است، و امکان طراحی پلیمرهای الکتروفسفرسان با کارایی بالا (PhPs)، به ویژه پلیمرهای آبی و سفید تمام فسفری را ممکن می سازد. علاوه بر این، نویسنده یک معماری ابرشاخه‌ای مرتبط با spiro را برای PhPs پیشنهاد می‌کند تا از فرآیند انتقال انرژی سه‌گانه ناخواسته در میزبان‌های با انرژی سه‌گانه کم جلوگیری کند. کار در این پایان نامه بینش های جدید حیاتی را در مورد طراحی PhP ها ارائه می دهد و منجر به انتشار چندین مقاله در مجلات معتبر شده است.

This thesis introduces a series of novel, non-conjugated polyarylether hosts that are not subject to the triplet-energy limitations of traditional conjugated polymer hosts. As a result of this major breakthrough, the long-standing problem of triplet energy back transfer has now been overcome, making it possible to design high-efficiency electrophosphorescent polymers (PhPs), especially the blue and all-phosphorescent white ones. In addition, the author proposes a spiro-linked hyperbranched architecture for PhPs to inhibit the undesired triplet energy back transfer process in low triplet-energy hosts. The work in this thesis provides vital new insights into the design of PhPs and has led to several publications in high-profile journals.