ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب «El Campamento de los Santos» El Desembarco del Islam (1973-2016)

دانلود کتاب «اردوگاه مقدسین» فرود اسلام (1973-2016)

«El Campamento de los Santos» El Desembarco del Islam (1973-2016)

مشخصات کتاب

«El Campamento de los Santos» El Desembarco del Islam (1973-2016)

دسته بندی: سیاست: روابط بین الملل
ویرایش: Título original: Le Camp des Saints, Éditions Robert Laffo 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9788496840010 
ناشر: Ed. Altera 
سال نشر: 2007 
تعداد صفحات: 234 
زبان: Spanish - Castillian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 47,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 10


در صورت تبدیل فایل کتاب «El Campamento de los Santos» El Desembarco del Islam (1973-2016) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب «اردوگاه مقدسین» فرود اسلام (1973-2016) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب «اردوگاه مقدسین» فرود اسلام (1973-2016)

2016: تحلیل ژئوپلیتیکی خام از «امروز» جهانی ما، نوشته شده در سال 1973\r\n\r\nاز مقدمه تا نسخه سوم فرانسه (1985):\r\nاین رمان برای اولین بار در سال 1973 منتشر شد، موقعیتی را پیش بینی می کند که\r\nاین در حال حاضر قابل قبول است و تهدیدی را تشکیل می دهد که احتمال آن دیگر برای کسی غیرقابل قبول به نظر نمی رسد: این حمله مسالمت آمیز به فرانسه و سپس غرب توسط جهان سوم را توصیف می کند که به انبوهی تبدیل شده است. در همه حوزه‌ها - آگاهی جهانی، دولت‌ها، تعادل تمدن‌ها و مهم‌تر از همه، در محافل درونی هر یک - یک سؤال مطرح می‌شود، اما خیلی دیر: چه باید کرد؟\r\n\r\nچه باید کرد، زیرا هیچ کس نمی تواند به بهای آن از شرافت خود به عنوان یک مرد چشم پوشی کند\r\nبرای چشم پوشی از نژادپرستی؟ چه باید کرد، زیرا در عین حال، هر انسان – و هر ملتی – حق مقدس دارد که تفاوت ها و هویت خود را به نام آینده و گذشته خود حفظ کند؟\r\n\r\nضعیفان گرفتار می شوند، سپس ناپدید می شوند. قوی ها زیاد می شوند و پیروز می شوند. به عنوان مثال، توسعه طلبی غربی، از جنگ های صلیبی و اکتشافات بزرگ زمین و دریا تا حماسه استعماری و آخرین نبردهای عقب نشینی آن، از انگیزه های مختلف - اصیل، سیاسی یا سوداگرانه - تبعیت می کرد، اما نژادپرستی در آن جایی نداشت و هیچ نقشی نداشت. جز شاید در میان ارواح پلید. همبستگی نیروها به نفع ما بود، همین. صرف نظر از این که اغلب به ضرر نژادهای دیگر اعمال می شد - اگرچه برخی از آنها از خستگی طبیعی خود نجات یافتند - این همبستگی فقط پیامد عطش ما برای تسخیر بود: نه یک حرکت و نه حتی یک حقایق ایدئولوژیک. امروز که همبستگی نیروها کاملاً معکوس شده است و غرب قدیمی ما که به طرز غم انگیزی اقلیتی در این زمین است، پشت دیوارهای برچیده شده خود عقب نشینی می کند و در حال حاضر در نبردها در قلمرو خود شکست می خورد. امروز، هنگامی که غرب با حیرت شروع به درک غرش کر جزر و مد مهیب می کند که آن را به زیر آب می برد، لازم است آنچه را که ساعت های آفتابی باستان اعلام می کردند به خاطر بیاوریم: «دیرتر از آن چیزی است که فکر می کنی...». این آخرین اشاره از قلم من نیامده است. تیری مولنیه آن را دقیقاً با توجه به فرود نوشته است. من را ببخشید که به مرجع دیگری اشاره کردم، از پروفسور جفری هارت از دانشگاه\r\nاز پرینستون، وقایع نگار ادبی آمریکایی و مقاله نویس: \"راسپیل درباره نژاد نمی نویسد، او درباره تمدن می نویسد.\"\r\n\r\nعلیرغم موضوع، این رمان کتاب غم انگیزی نیست و من به ویژه از کسانی مانند ژان دوتورد که این را فهمیده اند سپاسگزارم: «از آنجایی که غرب ما به یک دلقک تبدیل شده است، تراژدی نهایی آن ممکن است یک ضربه بزرگ باشد. \" به همین دلیل است که این کتاب وحشتناک، در پایین، بسیار خنده دار است. برای بازگشت به کنش The Landing، اگر نمادی را تشکیل می‌دهد، متعلق به آرمان‌شهر نیست، یا بهتر است بگوییم، دیگر متعلق به اتوپیا نیست. اگر نبوت وجود دارد، امروز اولین ثمرات آن را زندگی می کنیم. به سادگی، در فرود این پیشگویی به عنوان یک تراژدی قدیمی، با وحدت زمان، مکان و عمل تلقی می شود: همه چیز در طول سه روز در سواحل جنوب فرانسه اتفاق می افتد، جایی که سرنوشت دنیای سفید مهر و موم شده است. علاوه بر این، مکانیسم هایی که از سال 1973 در این رمان شرح داده شده است (مردم قایق، رادیکال شدن در فرانسه از جامعه مغرب و دیگر گروه های بیگانه، اقدام روانی بزرگ اتحادیه های بشردوستانه، تشدید بشارت در بین رهبران مذهبی، فرشته گرایی وجدان، امتناع از رویارویی با واقعیت، و غیره)، در واقع، این روند بسیار پیشرفته است، اما انحلال ظرف سه روز منفجر نخواهد شد، اما تقریباً به طور قطع، پس از تشنج‌های متعددی که در دهه‌های اول هزاره سوم رخ داد، منفجر خواهد شد. یا دو\r\nنسل ها\r\n\r\nوقتی کسی می داند که امروز یک نسل در کشورهای اروپایی قدیمی ما چه چیزی را نمایندگی می کند، دلش شکسته و دلسرد می شود. کافی است به پیش‌بینی‌های جمعیتی وحشتناک سی سال آینده فکر کنید و آن‌هایی که قرار است به آنها اشاره کنم، مطلوب‌ترین آنها هستند. در محاصره هفت میلیارد مرد، هفتصد میلیون سفیدپوست وجود دارند که تقریباً یک سوم آنها - و نه خیلی سرحال، خیلی پیر - در اروپای کوچک ما، روبروی آنها، در آن سوی دریای مدیترانه و از بقیه می آیند. جهان، پیشاهنگی متشکل از نزدیک به چهارصد میلیون مسلمان و آفریقای شمالی که پنجاه درصد آنها زیر بیست سال سن دارند. آیا می توانید برای یک لحظه و به نام کدام سیاست شترمرغ، تصور کنید که در میان چنین عدم تعادلی زنده بمانید؟


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

2016: Un crudo análisis geopolítico de nuestro "hoy" global, escrito en 1973 DEL PREFACIO A LA TERCERA EDICIÓN FRANCESA (1985): Publicada por primera vez en 1973, esta novela anticipa una situación que actualmente resulta plausible y constituye una amenaza cuya eventualidad ya a nadie le parece inverosímil: describe la invasión pacífica de Francia, luego de Occidente, por el tercer mundo convertido en multitud. En todos los ámbitos —conciencia universal, gobiernos, equilibrio de civilizaciones y, sobre todo, en el fuero interno de cada cual— se plantea la misma pregunta, pero demasiado tarde: ¿qué hacer? ¿Qué hacer, puesto que nadie puede renunciar a su dignidad de hombre a costa de consentir el racismo? ¿Qué hacer, puesto que, al mismo tiempo, cualquier hombre —y cualquier nación— tiene el derecho sagrado de preservar sus diferencias y su identidad en nombre de su futuro y de su pasado? Los débiles se eclipsan, después desaparecen; los fuertes se multiplican y triunfan. El expansionismo occidental, por ejemplo, desde las Cruzadas y los grandes descubrimientos terrestres y marítimos hasta la epopeya colonial y sus últimos combates de retaguardia, obedecía a diversos motivos —nobles, políticos o mercantiles—, pero en los cuales el racismo no ocupaba ningún lugar y no desempeñaba ningún papel, salvo quizás entre las almas viles. La correlación de fuerzas estaba a nuestro favor, esto es todo. Tanto si se aplicaba las más de las veces en detrimento de otras razas —aunque algunas de ellas fueron salvadas de su adormecimiento natural—, dicha correlación sólo era la consecuencia de nuestra sed de conquista: no un motor y ni siquiera una coartada ideológica. Hoy, cuando la correlación de fuerzas se ha invertido diametralmente y nuestro antiguo Occidente, trágicamente minoritario en esta tierra, refluye tras sus murallas desmanteladas y ya está perdiendo batallas en su propio territorio; hoy, cuando Occidente empieza a percibir, asombrado, el sordo estruendo de la formidable marea que amenaza con sumergirlo, es preciso acordarse de lo que anunciaban los antiguos relojessolares: «Es más tarde de lo que crees...». Esta última referencia no ha surgido de mi pluma. La escribió Thierry Moulnier a propósito, precisamente, de El desembarco. Perdóneseme por citar otra referencia, la del profesor Jeffrey Hart, de la universidad de Princeton, cronista literario y célebre columnista estadounidense: «Raspail no escribe sobre la raza: escribe sobre la civilización». Pese a su tema, esta novela no es un libro triste, y estoy agradecido a quienes como Jean Dutourd, en particular, así lo han comprendido: «Como nuestro Occidente se ha convertido en un payaso, su tragedia final bien pudiera ser una enorme payasada. Es por ello por lo que este libro terrible es, en el fondo, tan cómico». Para volver a la acción de El desembarco, si ésta constituye un símbolo, no pertenece a la utopía, o, mejor dicho, ya ha dejado de pertenecer a la utopía. Si profecía hay, hoy estamos viviendo sus primicias. Simplemente, en El desembarco esta profecía es tratada como una tragedia a la antigua, con unidad de tiempo, lugar y acción: todo sucede durante tres días en las costas del sur de Francia, donde queda sellado el destino del mundo blanco. Siguiendo mecanismos que desde 1973 se describían, por lo demás, en esta novela (boat people, radicalización en Francia de la comunidad magrebí y de otros grupos alógenos, gran acción sicológica de las ligas humanitarias, exacerbación del evangelismo entre los responsables religiosos, angelismo de las conciencias, negativa a encarar la realidad, etc.), el proceso está, en la realidad, muy avanzado, pero el desenlace no estallara en tres días, sino que lo hará, casi con toda seguridad, después de numerosas convulsiones acontecidas en las primeras décadas del tercer milenio —apenas dentro de una o dos generaciones. Cuando se sabe lo que representa hoy una generación en nuestros viejos países europeos, a uno se le rompe el corazón y le embarga el desaliento. Basta pensar en las terribles previsiones demográficas para los próximos treinta años, y las que voy a citar nos son las más favorables. Cercados en medio de siete mil millones de hombres, se hallan setecientos millones de blancos, apenas un tercio de los cuales —y poco frescos, muy envejecidos— se encuentran en nuestra pequeña Europa, teniendo frente a ellos, al otro lado del Mediterráneo y procedentes del resto del mundo, una vanguardia de cerca de cuatrocientos millones de magrebíes y musulmanes, el cincuenta por ciento de los cuales tiene menos de veinte años. ¿Cabe imaginar un solo instante, y en nombre de qué política de avestruz, que se pueda sobrevivir en medio de tal desequilibrio?



فهرست مطالب

Primera edición castellana: marzo de 2007. Diseño de la cubierta: Jordi Xicart




نظرات کاربران