دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mark Shanahan
سری:
ISBN (شابک) : 1498528147, 9781498528146
ناشر: Lexington Books
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 224
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Eisenhower at the Dawn of the Space Age: Sputnik, Rockets, and Helping Hands به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آیزنهاور در طلوع عصر فضا: اسپوتنیک، موشک ها و دست های کمک کننده نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مورخان هنجاری را ایجاد کرده اند که به موجب آن اقدامات رئیس جمهور آیزنهاور در رابطه با طلوع عصر فضا صرفاً به عنوان پاسخی به پرتاب ماهواره اسپوتنیک توسط شوروی ارزیابی می شود و نشان دهنده یک ریاست منفعل و منفی است. اقدامات کماهمیت او صرفاً بهعنوان مقدمهای برای پیروزی ایالاتمتحده در فضا تلقی میشود که عمدتاً با وعده انسان به ماه پرزیدنت کندی در سال 1961 و در نهایت با فرود نیل آرمسترانگ به ماه هشت سال بعد بهطور عمده مورد تایید قرار گرفت. این کتاب دیدگاهی جایگزین از توسعه سیاست فضایی در دوران دولت آیزنهاور ارائه میکند و این فرضیه را ارزیابی میکند که سیاست فضایی او واکنشی به پرتابهای ماهوارهای شوروی بود که به شدت تبلیغ میشد، یا حتی تأثیری که آنها در نخبگان سیاسی و نظامی ایالات متحده ایجاد کردند. اما ادامه یک سفر استراتژیک. این مطالعه با سه رشته متمایز اما همگرا از ادبیات درگیر است و تفسیر تجدید نظر شده ای از اقدامات آیزنهاور در رابطه با راکت ها، موشک ها و ماهواره ها را پیشنهاد می کند: یعنی اینکه آیزنهاور در مسیری موازی با هنجار تثبیت شده ای عمل می کرد که با قلعه بیکینی آتول H- شروع شد. آزمایش بمب؛ از طریق تلاش های شناسایی سیا توسعه یافت و در قانون هوانوردی و فضایی 1958 که سیاستی را برای دخالت ایالات متحده در فضا تعیین کرد که با تمایل آیزنهاور برای بودجه متعادل و اعتقاد اساسی به حفظ صلح مطابقت داشت، تقطیر شد. پرزیدنت آیزنهاور علاقه ای به پیوستن به یک «مسابقه فضایی» نداشت: در حالی که امنیت ملی زیربنای تفکر او بود، اقدامات سیاست فضایی او گام های راهبردی بود که به طور فعال رقابت نیروهای مسلح داخلی را کنار زد و گام بعدی منطقی را برای برنامه های فضایی غیرنظامی و نظامی در تکمیل سال بین المللی ژئوفیزیک در ارزیابی مجدد اولین سیاست فضایی ایالات متحده، این کتاب به تجدیدنظرطلبی در حال انجام در رابطه با ریاست جمهوری آیزنهاور می افزاید، با تمرکز بر "دست های کمک" که او را قادر به برقراری صلح کرد.
Historians have established a norm whereby President Eisenhower's actions in relation to the dawn of the space age are judged solely as a response to the Soviet launch of the Sputnik satellite, and are indicative of a passive, negative presidency. His low-key actions are seen merely as a prelude to the US triumph in space which is largely bookended first by President Kennedy’s man-to-the-moon pledge in 1961, and finally by Neil Armstrong’s moon landing eight years later. This book presents an alternative view of the development of space policy during Eisenhower’s administration, assessing the hypothesis that his space policy was not a reaction to the heavily-propagandized Soviet satellite launches, or even the effect they caused in the US political and military elites, but the continuation of a strategic journey. This study engages with three distinct but converging strands of literature and proposes a revised interpretation of Eisenhower’s actions in relation to rockets, missiles and satellites: namely that Eisenhower was operating on a parallel path to the established norm that started with the Bikini Atoll Castle H-bomb tests; developed through the CIA's reconnaissance efforts and was distilled in the Aeronautics and Space Act of 1958 which set a policy for US involvement in outer space that matched Eisenhower’s desire for a balanced budget and fundamental belief in maintaining peace. President Eisenhower was not interested in joining a “space race”: while national security underpinned his thinking, his space policy actions were strategic steps that actively sidestepped internecine armed forces rivalry, and provided a logical next step for both civilian and military space programs at the completion of the International Geophysical Year. In reassessing the United States’ first space policy, the book adds to the revisionism under way in relation to the Eisenhower presidency, focusing on the “Helping Hands” that enabled him to wage peace.