دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Cole Christian Kingseed
سری:
ISBN (شابک) : 0807119873, 9780807119877
ناشر: LSU Press
سال نشر: 1995
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 387 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Eisenhower and the Suez Crisis of 1956 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آیزنهاور و بحران سوئز 1956 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کول سی کینگسید، مورخ، دیدگاه تجدیدنظرطلبانه در مورد ریاستجمهوری دوایت دی. آیزنهاور را در این مطالعه درباره یکی از چالشهای اصلی سیاست خارجی دولت آیزنهاور: بحران سوئز در سال 1956، تقویت میکند. تمرکز اصلی کینگسید بر رئیسجمهور است - او چه کرد و چرا و چگونه این کار را انجام داد بحث در مورد وضعیت خاورمیانه زمینه ای را برای تحلیل آیزنهاور به عنوان مدیر اجرایی تشکیل می دهد. کینگسید با چشمپوشی از گذشتهنگاری اواخر قرن بیستم، عملکرد مدیریتی آیزنهاور را بر اساس آنچه رئیسجمهور در آن زمان میدانست، ارزیابی میکند. او تا آنجا که ممکن است به دفتر خاطرات رئیس جمهور، نامه ها و یادداشت های خصوصی وی، مکاتبات رسمی، سوابق وزارت امور خارجه، صورتجلسات شورای امنیت ملی و جلسات کابینه، دفتر خاطرات و مجلات رئیس جمهور، آن سی. ویتمن، سوابق مکتوب تکیه می کند. و مکاتبات شخصی منشی کارکنان اندرو جی. گودپستر، و مجموعه وسیعی از تاریخ شفاهی. آنچه کینگسید درباره فرماندهی آیزنهاور بر کاخ سفید در طول بحران سوئز فاش میکند، به طور کلی تواناییهای اجرایی او را منعکس میکند: آیزنهاور در مرکز رویدادها قرار داشت و بخشهای امنیتی در دولت فدرال را به گونهای سازماندهی کرد که فقط در سطح رئیسجمهور بود که همه جنبه های استراتژی و سیاست با هم ادغام شدند. او در طراحی و اجرای سیاست بلندمدت، از نهادهای رسمی تری مانند شورای امنیت ملی استفاده کرد، اما برای مسائلی که نیاز به توجه شخصی و فوری داشت، گروه ویژه ای از مشاوران ویژه تشکیل داد. پیشفرض اصلی تحلیل کینگسید این است که روشی که در آن رئیسجمهور دستگاه تصمیمگیری را سازماندهی و نظارت میکند، تأثیر عمیقی بر دستیابی به اهداف سیاسی دارد. به گفته کینگسید، این که آیزنهاور در واکنش به بحران سوئز به اهداف سیاستی خود در میان متحدان مخالف، فرماندهان نظامی متخاصم و مخالفان سیاسی در سال انتخابات ریاستجمهوری دست یافته است، به گفته کینگسید، سبک رهبری منحصر به فرد و انعطافپذیر یک رهبری فوقالعاده فعال - و مؤثر را به وضوح نشان میدهد. - مدیر اجرایی.
Historian Cole C. Kingseed reinforces the revisionist perspective on Dwight D. Eisenhower's presidency in this study of one of the major foreign policy challenges of Eisenhower's administration: the Suez crisis of 1956. Kingseed's principal focus is on the president - what he did and why and how he did it. Discussion of the Middle East situation forms the backdrop against which to analyze Eisenhower as chief executive. Forgoing late-twentieth-century hindsight, Kingseed evaluates Eisenhower's managerial performance according to what the president knew at the time. As much as possible, he relies on the president's own diary, his private letters and memoranda, his official correspondence, Department of State records, minutes of the National Security Council and cabinet meetings, presidential secretary Ann C. Whitman's diary and journals, written records and personal correspondence of staff secretary Andrew J. Goodpaster, and a wide array of oral histories. What Kingseed reveals about Eisenhower's command of the White House during the Suez crisis reflects his executive abilities generally: Eisenhower was at the center of events, organizing the security departments within the federal government in such a manner that it was only at the presidential level that all aspects of strategy and policy coalesced. In devising and implementing long-term policy, he utilized more formal bodies, such as the National Security Council, but for matters that required personal and immediate attention, he convened an ad hoc group of special advisers. A major premise of Kingseed's analysis is that the method in which a president organizes and supervises the decision-making apparatus has a profound impact on the attainment of political goals. That Eisenhower, in responding to the Suez crisis, achieved his policy objectives amid dissenting allies, contentious military chiefs, and political opposition in a presidential election year clearly demonstrates, according to Kingseed, the unique, flexible leadership style of an extraordinarily active - and effective - chief executive.