Edward Channing and the Great Work

بیست سال پس از مرگ ادوارد چانینگ در سال 1931، مورخان در ارزیابی خود از آثار او بسیار متفاوت بودند. یک نویسنده بریتانیایی که از سال 1890 به بررسی تاریخ‌نگاری آمریکا می‌پردازد، کاملاً از سهم اصلی چانینگ، یعنی کتاب شش جلدی تاریخ ایالات متحده انتقاد می‌کرد و ادعا می‌کرد که «فقط شهرت معاصری به دست آورده است که به خوبی پوشیده نیست». در جلد دوم تاریخ، این نویسنده احساس خود را بیان کرد که «به آنچه که در آثار قبلی می‌توان یافت، اندکی محتوا اضافه کرد» و «آنقدر جانبدارانه بود که گاهی اوقات کاملاً گمراه‌کننده بود». یک مورخ آمریکایی که در همان سال نوشت، دیدگاه کاملا متفاوتی را بیان کرد. او احساس می کرد که به نظر می رسد چانینگ "از جایگاهی در تالار مشاهیر توریانش به عنوان یکی از غول های تاریخ نگاری آمریکا مطمئن است." او نتیجه گرفت که تاریخ چانینگ «بیست سال پس از مرگش به خوبی می‌پوشد» و در واقع، «یکی از دستاوردهای مهم در زمینه نگارش تاریخی آمریکا باقی می‌ماند». نظرسنجی از مورخان، یک بار دیگر به تاریخ 1952، برای تعیین آثار برگزیده در تاریخ آمریکا که بین سال‌های 1920 و 1935 منتشر شده‌اند. تاریخچه‌چنینگ هشتم شد و تنها پس از آثار پارینگتون، ترنر، وب، ریش، اندروز، 5 بکر و فیلیپس قرار گرفت. /p>

Twenty years after Edward Channing's death in 1931, historians differed rather widely in their evaluation of his work. A British author, surveying American historiography since 1890, was quite critical of Channing's major contribution, the six-volume History of the United States, contending that it "won only a contemporary reputation which is not wearing well. "l Referring specifically to the second volume of the History, this writer stated his feeling that it "added little of substance to what was to be found in earlier works," and that it "was so partisan as sometimes to be quite misleading. "2 Quite a different view was expressed by an American historian writing in the same year. He felt that Channing seemed "assured of a niche in the his­ torians' Hall of Fame as one of the giants of American historiography. "3 Many of Channing's findings were new, this writer emphasized, and had been useful to other historians. He concluded that Channing's History "wears well twenty years after his death," and, indeed, "remains one of the major accomplishments in the field of American historical writing. '" Some support is given to the latter interpretation by a poll of historians, once again dated 1952, to determine preferred works in American history published between 1920 and 1935. Channing's History finished eighth, fol­ lowing only the works of Parrington, Turner, Webb, Beard, Andrews, 5 Becker, and Phillips.